Το κτήριο της Φιλολάου 99 αποτελούσε για πολλά χρόνια ένα ακόμα εγκαταλελειμμένο κτήριο στις γειτονιές της Αθήνας. Ένα ακόμα κτήριο χαμένο στα αζήτητα και εγκαταλελειμμένο στην τύχη του. Ένα κτήριο που αν κάποιος κόσμος δεν το φρόντιζε θα κατέρρεε και θα ήταν ένα ακόμα ερείπιο. Όμως εδώ και τρία χρόνια το κτήριο της Φιλολάου 99 αποτελεί μια ακόμα δομή του κόσμου του αγώνα. Ένα ακόμα ανάχωμα στους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς κράτους, κεφαλαίου και φασιστών. Ένα ακόμα σημείο συνάντησης για τους κατοίκους του Παγκρατίου και των γύρω περιοχών που θέλουν να αγωνιστούν και να πάρουν την τύχη της ζωή τους και της γειτονιάς τους στα χέρια τους.
Από τον Σεπτέμβρη του 2016, το άλλοτε κτήριο-φάντασμα στη Φιλολάου 99, στο Παγκράτι απέκτησε ξανά ζωή. Στην κατάληψη της Φιλολάου 99 εδώ και 3 χρόνια πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, συνελεύσεις και συναντήσεις αγωνιζόμενων πρωτοβουλιών, στεγάζεται βιβλιοθήκη και πολιτικό αρχείο του αντιεξουσιαστικού κινήματος, πραγματοποιούνται κύκλοι αυτομόρφωσης, λειτουργεί φωτοτυπική δομή και στεγάζονται πλήθος κινηματικών δραστηριοτήτων.
Μετά από 3 χρόνια ζωντανής παρουσίας και δράσης στο κτήριο της Φιλολάου 99, ξαφνικά εμφανίστηκε ένας τυχοδιώκτης ονόματι Βασίλης Παναγιωταράς, κάτοικος των Άνω Πετραλώνων, επί της οδού Δωριέων 6, ο οποίος σε συνεργασία με τον κομπιναδόρο δικηγόρο Χαράλαμπο Μιχαήλ, παρουσίασαν έγγραφα εξαιρετικά αμφίβολης αξιοπιστίας με τα οποία υποστηρίζουν ότι μετά από χρόνια ανακάλυψαν ότι το κτήριο τους ανήκει, μέσα από μια δήθεν κληρονομιά που ξέθαψαν μετά από δεκαετίες. Μάλιστα, με απειλές επιχειρούν να εκφοβίσουν τους αγωνιζόμενους ανθρώπους που έδωσαν ζωή στο κτήριο με σκοπό να το εγκαταλείψουνε και να το παραδώσουν στους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς τους. Στους σχεδιασμούς δύο ακόμα απατεώνων οι οποίοι δεν έχουν καμία στεγαστική ή βιοποριστική ανάγκη. Απλά νομίζουν ότι βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίσουν εκμεταλλευόμενοι ένα κτήριο την ιδιοκτησία του οποίου κανείς δεν διεκδικεί.
Αυτή η κίνηση των δύο αυτών απατεώνων δεν αποτελεί μια μεμονωμένη κίνηση, αλλά έρχεται σε μια συγκυρία που υπάρχει φρενίτιδα «επιχειρηματικής εκμετάλλευσης και επενδύσεων». Έρχεται τη στιγμή που οι γειτονιές της Αθήνας, ιδίως αυτές του κέντρου, αποτελούν το πεδίο στο οποίο ξεδιπλώνονται οι επιχειρηματικοί τουριστικοί σχεδιασμοί και λαμβάνει χώρα μια ανάπλαση σύμφωνα με τις «ανάγκες» του τουρισμού. Έρχεται τη στιγμή που εκδιώχνονται συνεχώς οι μόνιμοι κάτοικοι από τις γειτονιές του κέντρου, μέσω των εξώσεων και των υπέρογκων αυξήσεων στα ενοίκια. Τη χρονική στιγμή που οι δημόσιοι χώροι αποστειρώνονται και εμπορευματοποιούνται και οι γειτονιές μετατρέπονται βίαια σε τεράστια ξενοδοχεία.
Όμως οι γειτονιές μας και η ζωή μας δεν είναι τουριστικό προϊόν. Η στέγαση των βιοτικών και κοινωνικών αναγκών μας αποτελεί κοινωναι κοινωνικώναση των ναγκών ι σε μια συγκηρία που οι μκοινωνικό αγαθό. Και τα κτήρια που στεγάζουν τις ανάγκες και τις δομές μας θα τα υπερασπιστούμε μαχητικά, συλλογικά και ανυποχώρητα.
Για όλους αυτούς τους λόγους και ακόμα περισσότερους η κατάληψη της Φιλολάου 99 δεν είναι μόνη… αποτελεί μια ακόμα κοινότητα αγώνα στις γειτονιές της Αθήνας, αποτελεί ένα συλλογικό έδαφος, ένα χώρο κοινωνικού πειραματισμού και ένα εφαλτήριο αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, την καταπίεση, το εμπόριο και το κέρδος, την αποξένωση, την απομόνωση, την μιζέρια που μας επιβάλλουν οι κυρίαρχοι ως μοναδικό τρόπο επιβίωσης. Αποτελεί μια προαπεικόνιση του κόσμου τον οποίο οραματιζόμαστε… έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι αγώνα αποτελούν εφαλτήρια για να πάρουμε την τύχη της ζωής μας και των γειτονιών μας στα χέρια μας.
Αλληλεγγύη στην κατάληψη Φιλολάου 99.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα-askpthk.espivblogs.net
