Ο πόλεμος δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις…
Ενάντια στον πόλεμο και την «ειρήνη» των κυρίαρχων. Ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Η εισβολή των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στα ουκρανικά εδάφη αποτελεί συνέχεια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας από τη μια μεριά και των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ (μέλος του οποίου είναι και η Ελλάδα) από την άλλη. Ο φασισμός και ο εθνικισμός που επικράτησαν τα τελευταία χρόνια στην Ουκρανία δημιούργησαν το κατάλληλο έδαφος, όπως πάντα, για να ευδοκιμήσει η βαρβαρότητα. Ταυτόχρονα αποτέλεσαν την καλύτερη αφορμή για το ολιγαρχικό καθεστώς της Ρωσίας ώστε να ξεδιπλώσει τα πολεμικά του σχέδια και να σπείρει τον θάνατο, όπως είχαν πραγματοποιήσει και οι ΗΠΑ σε μια σειρά χωρών, από την πρώην Γιουγκοσλαβία μέχρι το Ιράκ. Ο φασισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία αποτελούν διαχρονικά τα καλύτερα εργαλεία στα χέρια των κυρίαρχων για να προωθούν τα σχέδιά τους και να οδηγούν τους πληβείους στα «ένδοξα» νεκροταφεία των μαχών.
Στην νέα παγκόσμια πραγματικότητα που αναδύεται μετά την αποχώρηση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν και τα σημάδια κόπωσης της αυτοκρατορίας των ΗΠΑ, ο χάρτης της παγκόσμιας ισορροπίας δύναμης και των σφαιρών επιρροής αναδιαμορφώνεται. Τα στρατόπεδα της Ρωσίας και των ΗΠΑ φαίνεται να είναι υπό διαμόρφωση κάτι το οποίο αποτελεί και τον λόγο για τον οποίο αποφεύγεται μια γενικευμένη σύρραξη προς το παρόν. Μετά τις εισβολές στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, τους πολέμους στη Λιβύη, την Υεμένη και τη Συρία, της εισβολής στο Καζακστάν, τη στρατιωτική συμφωνία ΗΠΑ-Αυστραλίας-Αγγλίας (AUKUS), ο πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί το τελευταίο επεισόδιο του ανταγωνισμού των κυρίαρχων για τον παγκόσμιο έλεγχο και την εξουσία.
Το ελληνικό κράτος προσδεμένο στο άρμα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ λαμβάνει μέρος στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και κατά επέκταση και στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η αποστολή όπλων στο φασιστικό καθεστώς του Κιέβου αποτελεί συνέχεια της αποστολής αντιπυραυλικών συστημάτων Patriot στη Σαουδική Αραβία και την αποστολή στρατιωτικών στο Μαλί της Αφρικής. Ταυτόχρονα συνάπτει συνεχώς νέες οικονομικοστρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, ενώ έχει αναβαθμίσει και αυξήσει τις νατοϊκές βάσεις, οι οποίες βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια (Σούδα, Άραξο, Λάρισα, Ανδραβίδα, Αλεξανδρούπολη), αποτελώντας μια από τις μεγαλύτερες νατοϊκές βάσεις εξορμήσεων. Σε συνδυασμό με τα τεράστια ποσά τα οποία δαπανά για εξοπλισμούς, το καθιστά έναν από τους πιο πιστούς σύμμαχους και συνοδοιπόρους των ΗΠΑ. Αυτή την συμμετοχή του ελληνικού κράτους στους πολεμικούς σχεδιασμούς της «Δύσης» καλούμαστε να πληρώσουμε καθημερινά.
Στα δύο χρόνια καραντίνας οι κυβερνώντες βρήκαν την ευκαιρία να περάσουν νόμους που εντείνουν την καταπίεση, την εκμετάλλευση και την λεηλασία της φύσης και της κοινωνίας. Είναι στη φύση του καπιταλισμού η αστάθεια και η διαρκής απορρύθμιση που δημιουργεί κρίσεις και δίνει τη δυνατότητα στο κεφάλαιο να κάνει ότι θέλει και να φορτώνει τα «σπασμένα» στις δικές μας πλάτες.
Η ενεργειακή κρίση, που άρχισε πριν ακόμα από τον πόλεμο, εντάθηκε μετά από αυτόν συμπαρασύροντας και όλα τα άλλα. Οι τιμές των βασικών αγαθών και της ενέργειας αυξάνονται μέρα με την ημέρα με ρυθμούς, που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε. Το κόστος της θέρμανσης είναι απλησίαστο και τα ενοίκια παραμένουν στα ύψη. Ενώ όμως το κόστος διαβίωσης αυξάνει χωρίς σταματημό, ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 8,7% (το υψηλότερο των τελευταίων τριάντα χρόνων)οι ήδη μειωμένοι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένοι στα ίδια τραγικά επίπεδα. Οι κυβερνητικοί εκπρόσωποι, οι τηλεοπτικοί αναλυτές και τα καθεστωτικά ΜΜΕ κάνοντας το άσπρο μαύρο αποκρύπτουν τις πραγματικές αιτίες, που απορρέουν από τις οικονομικές στρατηγικές, τις πολιτικές αποφάσεις και τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.
Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, ότι ο πόλεμος και η «ειρήνη» τους σημαίνει βομβαρδισμούς, επιστρατεύσεις, θάνατο, ξεριζωμό, εκμετάλλευση, καταπίεση και εξαθλίωση. Συνέχεια →
Κυριακή 3 Ιουλίου: Into the White (Petter Næss, 2012)
