Οι τελευταίες εκκενώσεις ακόμα περισσότερων ελεύθερων χώρων αντίστασης και αγώνα, του κατειλημμένου στεκιού Άνω-Κάτω Πατησίων και της κατάληψης Ζιζάνια, του Αυτοδιαχειριζόμενου Στεκιού Πολυτεχνείου, αλλά και νωρίτερα μέσα στον Ιούλη η εκκένωση του κτιρίου της κατάληψης του ΕΚΧ Βοτανικού Κήπου, επιβεβαιώνουν αυτό που πάντα ξέραμε.
Tο κράτος και αυτοί που το υπηρετούν δεν είναι εδώ για να σβήσουν τις φωτιές που για ακόμα ένα καλοκαίρι κατακαίνε τα πολύτιμα δάση, τα σπίτια, τα ζώα κι εμάς τις ίδιες και τους ίδιους (τουλάχιστον 28 άτομα έχασαν τη ζωή τους λόγω των πυρκαγιών, τόσο στα βόρεια σύνορα όσο και σε άλλες περιοχές). Δεν είναι εδώ για να φροντίσουν για ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές, ούτε για μείωση τους κόστους στα βασικά αγαθά για να ζήσουμε. Είναι εδώ για να εξαφανίσουν οποιαδήποτε σχέση και δομή αλληλεγγύης, να χειραγωγήσουν οποιοδήποτε πεδίο ελεύθερης και γόνιμης σκέψης. Είναι για να ορθώσουν φράχτες και σύνορα και να πνίξουν μετανάστριες/ες στις θάλασσες, μιας και οι δικές τους ζωές δε μετρούν το ίδιο με εκείνες των ντόπιων. Είναι για να γεννούν φασίστες που συνδράμουν στο “έργο” τους κυνηγώντας μετανάστριες/ες, προσφύγισσες/ες και αλληλέγγυο κόσμο. Είναι εδώ για να χτυπούν δολοφονικά φοιτητές και φοιτήτριες, όπως στην πανεπιστημιούπολη της Αθήνας όπου οι ένστολοι υπηρέτες χτύπησαν με τη μηχανή τους φοιτήτρια που έβγαινε από μάθημα εξεταστικής. Είναι για να τσιμεντώνουν και το τελευταίο πάρκο, να στερούν την ελεύθερη πρόσβασή μας σε παραλίες και λόφους και να εξυπηρετούν τα συμφέροντα εργολάβων. Είναι εδώ για να “εξευγενίζουν” και να “καθαρίζουν” τις πόλεις από οποιοδήποτε πείσμα για ζωή και δημιουργία του κόσμου των δικών μας ονείρων. Σε ένα πλαίσιο ωμής κατασταλτικής βίας και με τον ρατσιστικό κρατικό λόγο να κανονικοποιεί απαγωγές μεταναστριών και μεταναστών από φασίστες, το μόνο που ξέρουμε είναι πως οι επιθέσεις στις καταλήψεις είναι μια προσπάθεια του κράτους να καταστείλει κάθε αντίσταση ενάντια στα σχέδιά του, να εξαλείψει το κίνημα των καταλήψεων και να συνθλίψει τις σχέσεις μας.
Οι καταλήψεις και τα στέκια είναι οι δικές μας ανάσες ελευθερίας. Είναι τα σπίτια μας. Τα μέρη που αυτο-οργανωνόμαστε, που αλληλοζυμωνόμαστε, συζητάμε και ονειρευόμαστε. Τα μέρη που χτίζουμε δομές αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης. Είναι απελευθερωμένοι χώροι σε μια πόλη που ασφυκτιά από τον καπιταλισμό. Οι καταλήψεις των γειτονιών αγωνίζονται ενάντια στον “εξευγενισμό” και στέκονται ανάχωμα στα σχέδια δήμου και εταιριών που κατακρεουργούν τα πάρκα, τους λόφους και τις πλατείες μας.
Όσα μέρη και να εκκενώνουν, θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε δημιουργώντας ελεύθερους χώρους αγώνα, παίρνοντας τις ζωές μας και την τύχη των γειτονιών μας στα χέρια μας. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια στο ζόφο που επιφυλάσσουν για εμάς, ενάντια στο φόβο, την εξαθλίωση, τον κανιβαλισμό και την ανάθεση της λύσης σε τρίτους. Δεν μπορούν να μας σταματήσουν. Πάντα θα αγωνιζόμαστε για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Αλληλεγγύη στις καταλήψεις και τα συλληφθέντα άτομα.
Κάτω τα χεριά από τις καταλήψεις, οι καταλήψεις είμαστε εμείς.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα
blog: askpthk.espivblogs.net – fb: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων Θησείου Κουκακίου
