Ο Παύλος Φύσσας ζει τσακίστε τους ναζί.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τη φτώχεια και τον κανιβαλισμό.
Στις 18/9/2020 κλείνουν εφτά χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τάγμα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης ΧΑ και το χέρι του φασίστα Ρουπακιά.
Σήμερα, εφτά χρόνια μετά και ζούμε σε μία περίοδο όπου ο κοινωνικός εκφασισμός επελαύνει και ενισχύεται πολιτικά. Ο εθνικισμός βρίσκεται σε άνοδο τόσο σε εγχώριο όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι εθνικιστικές και ρατσιστικές κορώνες αυξάνονται στο δημόσιο λόγο. Εφτά χρόνια μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα, αλλά και του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν από φασίστες στα Άνω Πετράλωνα και το μίσος για κάθε τι «διαφορετικό» από ό,τι μας επιβλήθηκε ως «κανονικό», έχει διεμβολίσει την καθημερινότητα. Η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής έχει επιβληθεί και μετατραπεί σε κανονικότητα. Μία κανονικότητα στην οποία έρχονται να προστεθούν τα ονόματα του Petrit Zifle, της Αγγελικής Πέτρου, του Ζακ/Zachie oh!, του Βασίλη Μάγγου, των χιλιάδων νεκρών στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόσων άλλων που δε θα μάθουμε ποτέ το όνομά τους. Ο θάνατος δεν αποτελεί πλέον μία συνθήκη εξαίρεσης, αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό της δυστοπίας που συνθέτουν ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία.
Στις 7 Οκτωβρίου θα ανακοινωθεί η ετυμηγορία του δικαστηρίου για την υπόθεση της «εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή». Ωστόσο γνωρίζουμε ότι η αστική δικαιοσύνη είναι ένας θεσμός με ταξικό πρόσημο δομημένος με τέτοιο τρόπο ώστε να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ισχυρών. Το κράτος και το κεφάλαιο ιστορικά χρησιμοποιούν τον φασισμό για να διατηρήσουν τα κέρδη και τα προνόμιά τους, να εντείνουν την καταπίεση και την εκμετάλλευση, να διασπάσουν τους από τα κάτω και να μας στρέψουν τον έναν ενάντια στην άλλη. Οι κυβερνώντες, λοιπόν, στηρίζουν και εκτρέφουν το φασισμό καθώς αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για αυτούς. Έτσι οι φασίστες απολαμβάνουν την κρατική ασυλία καθώς αποτελούν τα μαντρόσκυλα του συστήματος. Για αυτό και δεν περιμένουμε η αστική δικαιοσύνη να σταθεί απέναντι στον φασισμό. Μπορεί να καταδικάσει μεμονωμένα άτομα, αναλόγως τις πολιτικές σκοπιμότητες των κυβερνώντων και την πίεση που ασκεί το αντιφασιστικό κίνημα, αλλά στην ουσία η δικαστική απόφαση θα ξεπλύνει τις φασιστικές αντιλήψεις και θα αποκρύψει τις ευθύνες ΜΜΕ, εκκλησίας, θεσμικών φορέων, επιχειρηματιών.
Το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο πολιτικοοικονομικό σύμπλεγμα προωθεί και συντηρεί καθημερινά τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Τα τελευταία χρόνια οι διαφορετικές-οί, οι «άλλες-οι», οι μετανάστες-ριες, οι πρόσφυγες, οι αιτούντες άσυλο, οι ανήλικοι-ες, οι αυτοοργανωμένες δομές, οι καταλήψεις, οι αλληλέγγυες/οι που δεν υπακούουν στις νόρμες και τα κελεύσματα της εξουσίας, αποτελούν στόχο επιθέσεων από φασίστες ένστολους ή μη, «αγανακτισμένους κάτοικους» και ρατσιστές. Διαχρονικά σε κάθε κρίση οικονομική και θεσμική οι φασίστες αποτέλεσαν πάντα την εφεδρεία του κράτους και του κεφαλαίου.
Η αλλαγή της πολιτικής διαχείρισης σηματοδότησε τη συνέχιση της επίθεσης στην πλειοψηφία της κοινωνίας με ακόμα σκληρότερους όρους, συνεχίζοντας στον δρόμο που στρώθηκε από όλες τις κυβερνήσεις τα προηγούμενα χρόνια και ειδικά από την προηγούμενη (Σύριζα-ΑΝΕΛ) που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην υπονόμευση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Μπορεί τα ποσοστά της ΧΑ να συρρικνώθηκαν, ωστόσο το γεγονός αυτό δεν σημαίνει και τη μείωση των παντός είδους φασιστών. Αυτό δεν πρέπει να μας εφησυχάζει, καθώς μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων της επέστρεψε στην ακροδεξιά ΝΔ.
Στις σημερινές συνθήκες, με τη δεξιά και συντηρητική μετατόπιση της πολιτικής σκηνής, φαίνεται πως το κράτος ενσωματώνει όλες τις κατασταλτικές τακτικές απορροφώντας στους μηχανισμούς του την παρακρατική δράση των φασιστών. Οι κατασταλτικές δυνάμεις ΜΑΤ και ΔΡΑΣΗ αποτελούν τα επίσημα τάγματα εφόδου τα οποία λειτουργούν όπως οι φασιστικές συμμορίες εξαπολύοντας επιθέσεις σε αγωνίστριες-ες, μετανάστριες-ες, ομοφυλόφιλες-ους. Επιτίθενται, ξυλοκοπούν, βασανίζουν όποιον και όποια δεν ταιριάζει στα γούστα και τις ρατσιστικές τους αντιλήψεις. Ταυτόχρονα περιφρουρούν και επιβάλλουν στο δημόσιο πεδίο τη δράση, τις μαζώξεις και τα πογκρόμ των διαφόρων φασιστών που εμφανίζονται για ακόμα μια φορά με την ταμπέλα των «αγανακτισμένων πολιτών». Αυτό δεν αποτελεί μεμονωμένο περιστατικό καθώς είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και θρέφει τον φασισμό.
Ανεξαρτήτως πολιτικού διαχειριστή, στόχος κράτους και παρακράτους είναι πάντα το τσάκισμα των κοινωνικών αγώνων και η καταστροφή των κοινοτήτων αγώνα που χτίζουν οι από τα κάτω. Γι’ αυτό και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ έχει ως πρωταρχικό στόχο την εκκένωση των καταλήψεων. Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένες δομές ντόπιων και μεταναστών βρίσκονται στο στόχαστρο της καταστολής καθώς αποτελούν ανάχωμα στην βαρβαρότητα. Είναι χώροι αυτοοργάνωσης, αντίστασης και αλληλεγγύης και εφαλτήρια για να πάρουμε την τύχη της ζωής μας και των γειτονιών μας στα χέρια μας.
Οι κατασταλτικές επιχειρήσεις-εκκενώσεις τόσο των πολιτικών όσο και των στεγαστικών καταλήψεων εντάσσονται στο πλαίσιο του πολυδιαφημισμένου δόγματος «Νόμος και Τάξη» και στοχεύουν στον έλεγχο και την πειθάρχηση των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Ντόπιοι και μετανάστες χτίζουν κοινότητες και διεκδικούν τη ζωή που τους κλέβουν και αυτοί οι αγώνες αποτελούν άμεση απειλή για την εξουσία. Απέναντι στους αγώνες ενάντια στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την καταπίεση και το θάνατο το κράτος απαντάει με την ένταση της αστυνομοκρατίας και της καταστολής, με το χτίσιμο καινούργιων στρατοπέδων συγκέντρωσης, με την αύξηση των δολοφονιών στα σύνορα και στα αστυνομικά τμήματα.
Για να μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα πρέπει να αντιληφθούμε ότι ο «κίνδυνος σαρκώνεται όταν εμείς κοιτάμε αλλού». Η απάθεια και η αδιαφορία κλείνουν το μάτι στην κοινωνική νομιμοποίηση του φασισμού. Ο καθένας και η καθεμία πρέπει να αντιληφθεί ότι αν σήμερα σιωπά, αύριο η σιωπή αυτή θα τον-την καταβροχθίσει. Δε θα μας μετατρέψουν σε κανίβαλους. Μοναδική διέξοδο για όλους εμάς αποτελούν η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση και ο αγώνας. Με κοινή δράση των από κάτω, να συντρίψουμε τους φασίστες, το ρατσιστικό μίσος και τις μισαλλόδοξες αντιλήψεις. Η μάχη ενάντια στον φασισμό είναι μάχη ενάντια στο ίδιο το σύστημα που τον γεννάει. Είναι μια μάχη ζωής ενάντια στο θάνατο, είναι ο αγώνας της ελευθερίας ενάντια στη σκλαβιά. Σε αυτό τον αγώνα η αστική δικαιοσύνη δεν έχει να προσφέρει τίποτα άλλο πέρα από ασυλία στους φασίστες και διώξεις και φυλακίσεις για τους αντιφασίστες. Η μάχη ενάντια στον φασισμό είναι και μάχη ενάντια στους θεσμούς του καπιταλιστικού συστήματος που τον γεννά και τον θρέφει και δεν μπορεί παρά να είναι ταξική, αντιθεσμική, διεθνιστική, ανατρεπτική. Δεν μπορεί παρά να διεξάγεται στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές, τους δρόμους.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα, askpthk.espivblogs.net
