Στηρίζουμε τη μικροφωνική-συγκέντρωση που καλεί η Αυτόνομη Πρωτοβουλία Παντείου στην πλατεία Μερκούρη, το Σάββατο, 13 Ιουλίου στις 19:00, σχετικά με τα πολλαπλά και διαφορετικής κλίμακας παραβιαστικά σκηνικά που έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα, στην ευρύτερη περιοχή των Πετραλώνων – Κουκακίου.
Περιστατικά έμφυλης βίας στις γειτονιές μας και όχι μόνο!
Το απόγευμα του Σαββάτου 18/5/24 ένας άντρας γύρω στα 50 με την ιδιότητα του αφεντικού, αφού προσέλαβε μία γυναίκα για να καθαρίσει το σπίτι του στα Πετράλωνα, της επιτέθηκε και αποπειράθηκε να την βιάσει, χτυπώντας την στο κεφάλι. Η εργαζόμενη αντιστάθηκε και κάλεσε βοήθεια, ενώ χρειάστηκε να νοσηλευτεί. Η είδηση περνάει στα ψιλά γράμματα και δεν ξαναδιαβάζουμε τίποτα άλλο από τα καθεστωτικά media, μέχρι σήμερα.
Τον τελευταίο 1,5 χρόνο έχουν σημειωθεί παρενοχλητικά και σεξιστικά περιστατικά σε θηλυκότητες από τύπο της ευρύτερης περιοχής των Πετραλώνων και Κουκακίου. Το συγκεκριμένο σκουπίδι είναι ένας νεαρός άνδρας, γύρω στα 30. Κυκλοφορεί με σκούτερ, προσεγγίζει θηλυκότητες κλείνοντας τους πολλές φορές το δρόμο και τις παρενοχλεί λεκτικά. Τις περισσότερες φορές όταν το περιστατικό αντιμετωπίζεται από τις θηλυκότητες με αδιαφορία φεύγει μαρσάροντας, ενώ όταν το περιστατικό αντιμετωπίζεται με δυσφορία ή αντίσταση ή/και του δίνεται η απάντηση που του αρμόζει και μετά αφού νιώθει ότι απειλείται, ξεκινάει έναν οχετό σεξιστικών και υβριστικών σχολίων και χειρονομιών.
Άλλο ένα περιστατικό έμφυλης βίας είχε συμβεί πριν από 3 χρόνια στα Πετράλωνα.
Στις 19 Ιουνίου 2021 μία ακόμα εργαζόμενη γυναίκα στον χώρο της καθαριότητας, κρατείται όμηρη, βιάζεται και ξυλοκοπείται σε σπίτι άντρα εν ώρα εργασίας, στα Κάτω Πετράλωνα. Η αστυνομία στήνει ολόκληρο σόου διάσωσης όπου για ώρες αρνείται να μπει στο σπίτι, ενώ στο τέλος ο βιαστής καταφέρνει να διαφύγει και η γυναίκα εργαζόμενη διακομίζεται στο νοσοκομείο. Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι ο δράστης είχε μπει στη φυλακή και παλιότερα για αντίστοιχο περιστατικό, όπου έκτισε ποινή φυλάκισης 3-4 χρόνων.
Οι βιαστές δεν είναι ράτσα ειδική, είναι άντρες καθημερινοί.
Tα παραπάνω περιστατικά, αφορούν επιθέσεις έμφυλης κακοποίησης στις γειτονιές των Πετραλώνων και του Κουκακίου. Απόπειρες βιασμού, σεξιστικά περιστατικά και έμφυλες κακοποιητικές επιθέσεις εν γένει, εκδηλώνονται σε καθημερινή βάση σε όλο το φάσμα των κοινωνικών μας συναναστροφών. Αυτό μπορεί να συμβαίνει μέσα στο εργασιακό μας περιβάλλον, καθώς και στον οικιακό μας χώρο, από τον ίδιο τον πατέρα και τον αδερφό μας, αλλά και από έναν άντρα σε μία παρέα, από το αφεντικό, τους πελάτες και τους συναδέλφους στη δουλειά, από τα ιατρεία των γυναικολόγων, από τα ψιτ των περαστικών και τα σεξιστικά σχόλια στο δρόμο, από τους μπάτσους, από “συντρόφους” κοντινούς και μη, οι άντρες έχουν μάθει ότι είναι νομιμοποιημένοι και να οικειοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο την υπόσταση μιας γυναίκας, ή ενός μη ετεροκανονικού υποκειμένου ανεξαρτήτως αν η/το ίδια/ο το επιθυμεί ή όχι. Άλλωστε, αυτό αποδεικνύεται εμφατικά με την αισχρή δήλωση περί γυναικοκτονίας του υφυπουργού υγείας και ψυχιάτρου Βαρτζόπουλου και δείχνει ξεκάθαρα τη θέση του κράτους πάνω σε αυτά τα πολύ σοβαρά ζητήματα.
Κάποια από τα περιστατικά αφορούν γυναίκες εργαζόμενες και πιο συγκεκριμένα, ένα πολύ υποτιμημένο κομμάτι της εργατικής τάξης, τις καθαρίστριες. Οι θηλυκότητες που ψάχνουμε δουλειά στον βούρκο που λέγεται αγορά εργασίας, συχνά πέφτουμε θύματα σεξουαλικοποιημένων επιθέσεων από τα αφεντικά. Περνάμε από συνεντεύξεις όπου συχνά το περιεχόμενο αφορά το «αν έχουμε σύντροφο», «αν μένουμε μόνες», «αν σκοπεύουμε να κάνουμε παιδιά», «πόσο γρήγορες είμαστε» και άλλα τέτοια σεξιστικά για να εργαστούμε στις σκατοδουλειές τους. Και αυτή η ανάγκη μας, κάνει τα αφεντικά να νομίζουν πως όχι μόνο θα δεχτούμε τους άθλιους μισθούς τους, αλλά ότι είμαστε και διαθέσιμες σεξουαλικά. Πιστεύουν πως με την συνέχιση της κρίσης, την ακρίβεια και την ανεργία όλα είναι ιδιοκτησία τους, τα σώματά μας, ο χρόνος και ο χώρος μας.
Αυτά τα περιστατικά δε συμβαίνουν μόνο στη γειτονιά μας.
Δεν θα ξεχάσουμε τις δολοφονημένες αδερφές μας. Τη Δευτέρα 1/4, η Κυριακή Γρίβα δολοφονήθηκε έξω από το Α.Τ. Αγίων Αναργύρων από τον πρώην σύντροφό της. Είχε βρεθεί στο Α.Τ. για να τον καταγγείλει καθώς είχε αντιληφθεί ότι την παρακολουθούσε, ενώ στο παρελθόν είχε υποβάλει μήνυση απέναντί του για βιασμό και ξυλοδαρμό. Έπειτα από την αρνητική απάντηση που πήρε σχετικά με τη διαθεσιμότητα περιπολικού στο αίτημά της να την γυρίσει σπίτι αποχώρησε, καλώντας έξω από το τμήμα την Άμεση Δράση, όπως την “συμβούλεψαν” οι μπάτσοι εντός του Α.Τ. Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας, έξω από το φυλάκιο του τμήματος, ο πρώην σύντροφος της της επιτέθηκε και τη μαχαίρωσε θανάσιμα. Σε αυτή την γυναικοκτονία, όπως και σε προηγούμενες (π.χ. Καρολάιν) δεν συμπυκνώνεται μονάχα η πατριαρχική μισογύνικη αντίληψη περί της θέσης των γυναικών, συμπυκνώνεται η ουσία του κράτους και ο έλεγχος πάνω στα σώματα μας. Από τις συμβουλές του Μπαλάσκα, στις αγορεύσεις του Βαρτζόπουλου, από τα κουμπιά πανικού (punic buttons) έως τις ανύπαρκτες δομές, το κράτος φροντίζει να μας ξεκαθαρίζει πως είναι εκεί όχι για προστασία φυσικά, αλλά για να συντηρεί τον φόβο και την πατριαρχία, να στηρίζει το κεφάλαιο, να προσλαμβάνει μπάτσους και να συμμετέχει σε πολέμους.
Στις 24/5/24 και κατά τη διάρκεια κάποιου λάιβ οικονομικής ενίσχυσης στο Πάντειο έγινε σεξουαλική παρενόχληση έξω από το πανεπιστήμιο σε στάση λεωφορείου ενάντια σε δύο θηλυκότητες, το οποίο κοινοποιήθηκε στο λάιβ. Στις 29/5/24 μία 31χρονη γυναίκα βιάσθηκε από έναν 56χρονο στο μαγαζί του στη Γλυφάδα. Λυπούμαστε για το γεγονός ότι καθώς ένας αναγνώστης/μία αναγνώστρια διαβάζει αυτό το κείμενο, τα περιστατικά βίας στα οποία αναφερόμαστε θα θεωρούνται πλέον παλιά νέα γιατί στην επικαιρότητα θα υπάρχουν άλλα πιο πρόσφατα αντίστοιχα περιστατικά. Θέλουμε να πούμε ότι, δυστυχώς, αυτά τα βίαια και έμφυλα περιστατικά, γίνονται πάρα πολύ συχνά. Τα παραπάνω είναι μόνο κάποια παραδείγματα μιας ευρύτερης κατάστασης που συμβαίνει καθημερινά και αποτελούν ένα μικρό δείγμα για το τι κινδύνους ενέχει η ζωή για όλες τις θηλυκότητες και γενικότερα, για οποιοδήποτε άτομο θέλει να αυτοπροσδιορίζεται ως μη αρρενωπό ή με τον τρόπο που εκείνο επιθυμεί. Η πατριαρχική δομή της κοινωνίας, η εκμεταλλευτική σχέση και οι ανισότητες που υπάρχουν μεταξύ των φύλων είναι το κοινωνικό πλαίσιο που αναγκάζονται αυτά τα υποκείμενα να δρουν, με όλους τους κινδύνους που αναπτύξαμε παραπάνω.
Η έλλειψη σεβασμού στην αυτοδιάθεση των σωμάτων μας, η κουλτούρα της ιδιοκτησίας, η καταπάτηση των αρνήσεων, η επιβολή της εξουσίας και του ελέγχου στις επιθυμίες και στα σώματά μας, η επικράτηση των αντρικών προνομίων, η αναπαραγωγή της κουλτούρας του βιασμού, είναι η ουσία της πατριαρχίας που θρέφεται και καταναλώνεται.
Αγώνας ενάντια στην πατριαρχία για ισότητα, δικαιοσύνη, ελευθερία.
Η σεξουαλικοποιημένη βία των αφεντικών πάνω μας, έχει σκοπό τον εκφοβισμό μας, να μην διεκδικούμε καλύτερους μισθούς και συνθήκες, να μην συλλογικοποιούμαστε. Να φοβόμαστε να μιλήσουμε,να δεχόμαστε τα ψίχουλα που μας δίνουν για μισθό. Όμως το να παλεύουμε για τις ζωές μας, η μία δίπλα στο άλλο και να αγωνιζόμαστε συλλογικά στους χώρους εργασίας μας, είναι μια έμπρακτη μορφή αντίστασης.
Στεκόμαστε ενάντια στη λογική που καταδικάζει τις επιζώσες για την συμπεριφορά τους, το ντύσιμο, τις κοινωνικές τους συναναστροφές, το οικογενειακό τους υπόβαθρο κ.ά., που μόνο σκοπό έχουν να στοχοποιήσουν τα υποκείμενα που βάλλονται και καταπιέζονται και να τα βάλουν σε θέση ευθύνης, αναπαράγοντας την της ενοχοποίησης της επιζώσας (victim blaming), τη “ντροπή” και το “στίγμα” που η κοινωνία θέλει να αισθάνονται. Οι αγώνες μας είναι στραμμένοι προς την γυναικεία απελευθέρωση, την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση.
Όλες και όλα μαζί, απέναντι στην πατριαρχική κοινωνία, απαντάμε «ως εδώ». Οργανωνόμαστε ενάντια σε ό,τι μας καταπιέζει, συλλογικοποιούμε τις ανάγκες μας και τις αντιστάσεις μας απορρίπτοντας τον ατομικό δρόμο, ριζοσπαστικοποιούμε τις διεκδικήσεις μας, αμφισβητούμε έμπρακτα την πατριαρχία και όποιον «ρόλο» και «θέση» της γυναίκας πηγάζει από αυτήν, αγωνιζόμαστε συλλογικά για να μπορούν οι γυναίκες να ορίζουν οι ίδιες τη ζωή τους ενάντια στον κόσμο της εξουσίας και της καταπίεσης.
ΣΤΟ ΔΡΌΜΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΆ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΊΟ, ΌΠΟΙΟΣ ΑΠΛΏΝΕΙ ΧΈΡΙ ΘΑ ΦΕΎΓΕΙ ΜΕ ΦΟΡΕΊΟ
ΚΑΜΊΑ ΓΥΝΑΊΚΑ ΜΌΝΗ ΠΟΤΈ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΆ, ΤΣΑΚΊΣΤΕ ΒΙΑΣΤΈΣ ΣΕ ΚΆΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΆ
Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΊΑ ΒΙΆΖΕΙ ΚΑΙ ΣΚΟΤΏΝΕΙ, ΣΤΟ ΔΡΌΜΟ, ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΆ, ΠΟΤΈ ΚΑΜΊΑ ΜΌΝΗ
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα
blog: askpthk.espivblogs.net – fb: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων Θησείου Κουκακίου
