Κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Θησείου και του Κουκακίου και καλεί στην αντιφασιστική πορεία για τα εννέα χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα:
Ο πόλεμος ενάντια στον φασισμό συνεχίζεται όσο υπάρχει κράτος και καπιταλισμός που τον γεννούν και τον θρέφουν.
Στις 18/9/2022 κλείνουν εννέα χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τάγμα εφόδου της νεοναζιστικής οργάνωσης ΧΑ και το χέρι του φασίστα Ρουπακιά.
Εννέα χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής έχει επιβληθεί και μετατραπεί σε κανονικότητα. Μία κανονικότητα που συνθέτουν τα ονόματα του Σαχτζάτ Λουκμάν, του Petrit Zifle, της Αγγελικής Πέτρου, του Ζακ/Zachie oh!, του Βασίλη Μάγγου, του Νίκου Σαμπάνη, του Wares Ali, των χιλιάδων νεκρών στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόσων άλλων που δε θα μάθουμε ποτέ το όνομά τους. Ο θάνατος δεν αποτελεί πλέον μία συνθήκη εξαίρεσης, αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό της δυστοπίας που συνθέτουν ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία.
Φασίστες δεν είναι μόνο τα τάγματα εφόδου κάθε ακροδεξιάς και ναζιστικής συμμορίας. Οι φασιστικές συμμορίες που επιτίθενται σε μετανάστριες/ες, σε αγωνίστριες/ες, σε κέντρα αγώνα, είναι ένας ακόμα μηχανισμός του συστήματος, ώστε να καταστέλλει όσες/ους το αμφισβητούν και ταυτόχρονα να τρομοκρατεί και να διατηρεί σε καθεστώς αφάνειας και φόβου τις/τους μετανάστριες/ες, ώστε να τις/τους χρησιμοποιεί ως φθηνό εργατικό δυναμικό όποτε τις/τους χρειάζεται.
Ο φασισμός αποτελεί μια επιλογή του καπιταλιστικού συστήματος και εκφράζεται μέσω των πολιτικών που εφαρμόζονται και επιβάλλονται επάνω στις ζωές των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Οι δολοφονίες μεταναστριών/ων, τα pushbacks, οι πυροβολισμοί στα σύνορα και τις πόλεις, τα βασανιστήρια στα αστυνομικά τμήματα, οι απαγωγές και οι επαναπροωθήσεις, η βύθιση βαρκών, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι φασισμός.
Η καταστολή των διαδηλώσεων, η πανεπιστημιακή αστυνομία, οι αύρες, οι κρότου λάμψης και τα δακρυγόνα στα κεφάλια κόσμου, οι ξυλοδαρμοί, οι παρακολουθήσεις, οι εκκενώσεις καταλήψεων, η αστυνομική κατοχή ολόκληρων γειτονιών, οι τραμπουκισμοί από τους μπάτσους, οι έλεγχοι και το φακέλωμα είναι φασισμός.
Οι απεργοσπαστικοί μηχανισμοί, η ποινικοποίηση και η καταστολή απεργιών, οι συλλήψεις απεργών, η απαγόρευση κινητοποιήσεων, η επιβολή προστίμων και η απαγόρευση κυκλοφορίας, το φακέλωμα των συνδικαλιστών και οι εκδικητικές απολύσεις, οι κάθε λογής «Μανωλάδες», οι μπράβοι της εργοδοσίας και τα ΜΑΤ που βαδίζουν χέρι-χέρι είναι φασισμός.
Οι φασιστικές συμμορίες με τις σβάστικες είναι κομμάτι του συστήματος. Οι κυβερνώντες στηρίζουν και εκτρέφουν το φασισμό καθώς αποτελεί ένα χρήσιμο εργαλείο για αυτούς. Οι φασίστες απολαμβάνουν την κρατική ασυλία καθώς αποτελούν τους μπράβους του συστήματος. Οι διαφορετικές/οί, οι «άλλες/οι», οι μετανάστες/ριες, οι προσφύγισσες/ες, οι αιτούσες/ντες άσυλο, οι ανήλικοι/ες, οι αυτοοργανωμένες δομές, οι καταλήψεις, οι αλληλέγγυες/οι που δεν υπακούουν στις νόρμες και τα κελεύσματα της εξουσίας, αποτελούν στόχο επιθέσεων από φασίστες ένστολους ή μη, «αγανακτισμένους κάτοικους» και ρατσιστές. Διαχρονικά σε κάθε κρίση οικονομική και θεσμική οι φασίστες αποτέλεσαν πάντα την εφεδρεία του κράτους και του κεφαλαίου ώστε να διαχωρίσουν τους από τα κάτω και να προωθήσουν τον κοινωνικό κανιβαλισμό.
Στη σημερινή συνθήκη, με τη δεξιά και συντηρητική μετατόπιση της πολιτικής σκηνής, το κράτος έχει ενσωματώσει όλες τις κατασταλτικές τακτικές απορροφώντας στους μηχανισμούς του την παρακρατική δράση των φασιστών. Οι κατασταλτικές δυνάμεις ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ αποτελούν τα θεσμικά τάγματα εφόδου τα οποία λειτουργούν όπως οι φασιστικές συμμορίες εξαπολύοντας επιθέσεις σε αγωνίστριες/ες, μετανάστριες/ες, ομοφυλόφιλες/ους. Επιτίθενται, ξυλοκοπούν, βασανίζουν, δολοφονούν όποιον και όποια δεν ταιριάζει στα γούστα και τις ρατσιστικές τους αντιλήψεις. Ταυτόχρονα περιφρουρούν και επιβάλλουν στο δημόσιο πεδίο τη δράση, τις μαζώξεις και τα πογκρόμ των διαφόρων φασιστών που εμφανίζονται με διαφορετική ταμπέλα κάθε φορά. Αλλά πάντα είναι ο ίδιος εσμός που φόρεσε τις περικεφαλαίες και κατέβηκε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, που ζητούσε να πυροβολούνται οι άοπλοι μετανάστες στα σύνορα, που επιτίθονταν σε ανήλικα προσφυγόπουλα, που χειροκροτούσε τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου, που ψήφισε και στήριξε τους δολοφόνους του Λουκμάν και του Φύσσα, που ουρλιάζει ενάντια στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και τις εκτρώσεις, που αρνείται την πανδημία, που στηρίζεται στον ανορθολογισμό, τον σκοταδισμό και τη συνωμοσιολογία.
Ενώ, λοιπόν, φτωχοποιούμαστε ακόμα περισσότερο και οι τιμές των βασικών αγαθών και της ενέργειας αυξάνονται μέρα με την ημέρα με ρυθμούς, που δεν μπορούσαμε να διανοηθούμε. Ενώ το κόστος διαβίωσης αυξάνει χωρίς σταματημό. Ενώ τα ενοίκια παραμένουν στα ύψη. Ενώ ο πληθωρισμός έχει ξεπεράσει το 10% (το υψηλότερο των τελευταίων τριάντα χρόνων). Ενώ οι ήδη μειωμένοι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένοι στα ίδια τραγικά επίπεδα. Ο φασισμός που εκφράζεται μέσα από τις κρατικές πολιτικές και διαχέεται σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας, έρχεται να προασπίσει τις οικονομικές στρατηγικές και τις πολιτικές αποφάσεις που στόχο έχουν την διατήρηση των προνομίων και την αύξηση των κερδών για τους από τα πάνω και την ένταση της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης και της εξαθλίωσης για τις/τους από τα κάτω. Σε ένα περιβάλλον πολεμικών συγκρούσεων με φόντο τα πυρηνικά, πολεμικών προετοιμασιών και εξοπλισμών, έντασης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών ο φασισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία αποτελούν διαχρονικά τα καλύτερα εργαλεία στα χέρια των κυρίαρχων για να προωθούν τα σχέδιά τους και να οδηγούν τους πληβείους στα «ένδοξα» νεκροταφεία των μαχών.
Για να μην παραδοθούμε στη βαρβαρότητα και τον θάνατο πρέπει να αντιληφθούμε ότι η μόνη επιλογή μας είναι η συλλογική δράση. Η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση, η από τα κάτω κοινή και συλλογική μας δράση είναι ο μόνος δρόμος για τη συντριβή των ναζιστικών συμμοριών και κομμάτων, αλλά και των θεσμικών κρατικών φορέων που συντηρούν και προωθούν τον φασισμό. Η απάθεια και η αδιαφορία κλείνουν το μάτι στην κοινωνική νομιμοποίηση του φασισμού. Όλες και όλοι πρέπει να αντιληφθούμε ότι αν σήμερα σιωπούμε, αύριο η σιωπή αυτή θα μας καταβροχθίσει. Με κοινή δράση των από κάτω, να συντρίψουμε τους φασίστες, το ρατσιστικό μίσος και τις μισαλλόδοξες αντιλήψεις.
Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που τον γεννάει και τον θρέφει και διεξάγεται καθημερινά στον δρόμο, τις γειτονιές, τα σχολεία, τις σχολές, τους χώρους δουλειάς. Ένας αγώνας που δεν μπορεί παρά να είναι ταξικός, αντιθεσμικός, διεθνιστικός, πολύμορφος και ανατρεπτικός. Με οδηγό την κοινωνική αυτοοργάνωση και γνώμονα την ταξική αλληλεγγύη μπορούμε να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να αντισταθούμε στις δολοφονικές πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μας.
Χτίζουμε κοινότητες αγώνα, ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό.
Δε ξεχνάμε τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τον Petrit Zifle, την Αγγελική Πέτρου, τη Ζακ/Zackie oh!, τον Παύλο Φύσσα.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τη φτώχεια, τον κανιβαλισμό, την καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον πόλεμο και την «ειρήνη» των κυρίαρχων, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.
Όλες και όλοι στη διαδήλωση για τα 9 χρόνια από τη δολοφονία του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα, Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου, 5:30μμ, οδός Παύλου Φύσσα 60, Κερατσίνι.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα, askpthk.espivblogs.net
