Κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, για την κρατική διαχείριση της πανδημίας και τις κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, το οποίο μοιράζεται στους δρόμους των γειτονιών μας.
Εδώ και ενάμιση χρόνο είμαστε αντιμέτωποι με την πανδημία covid19. Σε αυτό το χρονικό διάστημα αντί για την ενίσχυση των δομών υγείας (κέντρα υγείας, ΤΟΜΥ, νοσοκομεία) και την αξιοποίηση όλων των μέσων (υγειονομική περίθαλψη, εμβόλια, φάρμακα, έρευνα) για την καταπολέμηση της πανδημίας, οι κυβερνώντες προέταξαν, με τη βοήθεια των κραυγών των ΜΜΕ, ως λύση την «ατομική ευθύνη», την κοινωνική απομόνωση και την πειθήνια εφαρμογή των κρατικών διαταγών. Κράτος και κεφάλαιο επέλεξαν, όπως ήταν φυσικό και εναρμονισμένο με τα συμφέροντά τους και το ρόλο τους, να κάνουν την κρίση «ευκαιρία» για να ενισχύσουν τα κέρδη τους, να προστατέψουν τα προνόμιά τους, να προωθήσουν τους αντικοινωνικούς σχεδιασμούς τους και να επιβάλλουν ένα καθεστώς τρόμου και ολοκληρωτικού ελέγχου. Η πανδημία εργαλειοποιήθηκε με τόσο απροκάλυπτο και εύκολο τρόπο που ούτε στα καλύτερα όνειρα τους δεν είχαν δει οι σκληρότεροι θιασώτες του κράτους και του κεφαλαίου: επιβολή καθολικού εγκλεισμού, βίαιη αστυνομική καταστολή διαμαρτυριών, πορειών και κάθε πτυχής της κοινωνικής ζωής, οικονομική τρομοκρατία μέσω των προστίμων, μαζική φτωχοποίηση μέσω του παγώματος μέρους της παραγωγικής και οικονομικής δραστηριότητας, εγκατάλειψη χιλιάδων ανθρώπων σε φυλακές, ιδρύματα, στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, λεηλασία των δημόσιων αγαθών και πόρων.
Με αφορμή την πανδημία έχει επιβληθεί ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης προκειμένου να καταστείλει κάθε κίνηση αντίστασης και να περάσουν μια σειρά νόμοι που εντείνουν τη λεηλασία της φύσης και της κοινωνίας, καταργούν εργασιακά δικαιώματα, εντείνουν τους ταξικούς φραγμούς και την πειθάρχηση στην εκπαίδευση, μειώνουν τους μισθούς και αυξάνουν τις ώρες εργασίας, ιδιωτικοποιούν την υγεία, ληστεύουν τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Δράττοντας, λοιπόν, την ευκαιρία του εγκλεισμού και των κάθε είδους περιορισμών, οι κυβερνώντες προσπάθησαν να αδρανοποιήσουν ένα μέρος του κόσμου και εξαπέλυσαν επίθεση στην κοινωνία είτε κυριολεκτικά όπως στην Νέα Σμύρνη, στις πορείες, στις πλατείες, είτε μέσω των νόμων που υποτίθεται ότι αντιμετωπίζουν τις συνέπειες της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης. Παράλληλα, καλλιέργησαν ένα κλίμα ατομισμού, ιδιοτέλειας και κοινωνικού κανιβαλισμού προκειμένου να κρύψουν τις ευθύνες τους για τις ελλείψεις γιατρών, ΜΕΘ κτλ στα νοσοκομεία, την απαξίωση των δημόσιων δομών υγείας των οποίων η υποβάθμιση εντείνεται και μέσω των αναστολών εργασίας, τη σαρδελοποίηση στα ΜΜΜ, τους χιλιάδες νεκρούς από την πανδημία και την διαχείρισή της.
Το κράτος επέλεξε να κρύψει τις ευθύνες του για την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας και να κατευνάσει τις αντιδράσεις, πετώντας μας τα ξεροκόμματα επιδομάτων και στέλνοντας το λογαριασμό στο μέλλον. Υπάρχει άραγε καμιά ή κανείς που αμφιβάλλει ότι τα επιδόματα αναστολής εργασίας θα χρεωθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στις πλάτες μας στο άμεσο μέλλον; Την ίδια στιγμή βέβαια, η κυβέρνηση αποδεικνύεται ιδιαίτερα γαλαντόμα προς το κεφάλαιο: από το τάισμα με πολλά εκατομμύρια των ΜΜΕ που αναφανδόν και σχεδόν μονολιθικά την υποστηρίζουν και την οικονομικά γενναιόδωρη στήριξη των ιδιωτικών δομών υγείας που υποτίθεται ότι «επιτάσσονται», μέχρι τη νομοθέτηση μέτρων που ανοίγουν νέους ορίζοντες κερδοφορίας για τα αφεντικά σε βάρος της φύσης, των εργασιακών δικαιωμάτων και του μισθού μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται και οι νόμοι που δίνουν τη δυνατότητα στους εργοδότες να ελέγχουν τα ιατρικά δεδομένα των εργαζομένων και να μπορούν να τις/τους απολύουν ή να τις/τους προσλαμβάνουν ή να τις/τους θέτουν σε αναστολή. Ταυτόχρονα η πληρωμή των υποχρεωτικών rapid test από τους ίδιους τους/τις εργαζόμενους/ες, φοιτήτριες/τες αποτελεί έμμεση μείωση του μισθού και ένα ακόμα βήμα προς την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υγειονομικής περίθαλψης. Οι διαχωρισμοί και οι αποκλεισμοί από δημόσια αγαθά, που εφαρμόζονται σήμερα στις/στους ανεμβολίαστους, έχουν εφαρμοστεί τα προηγούμενα χρόνια σε άλλες κοινωνικές ομάδες με κριτήριο το εισόδημα, το φύλο και τη φυλή. Έτσι πολύ γρήγορα η «άλλος/η», δεν είναι πλέον ο «ξένος/η», η «μετανάστης/τρια», ο «περίεργη/ος» (ή μάλλον συνεχίζει να είναι και αυτός/ή), αλλά είναι η «ανεμβολίαστη/ος». Ο εμβολιασμός χρησιμοποιείται σήμερα για να ενταθεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός και οι από τα κάτω αντί να στραφούν ενάντια στους πραγματικά υπευθύνους, να στραφούν ενάντια στον «διπλανό» τους και τη «διπλανή» τους.
Οι κυβερνώντες και οι εργοδότες για να μετακυλήσουν τις ευθύνες τους στις πλάτες των από τα κάτω χρησιμοποιούν για ακόμα μια φορά το δοκιμασμένο εργαλείο του «διαίρει και βασίλευε». Το εμβόλιο, το οποίο αποτελεί μια ιατρική πράξη η οποία πρέπει να γίνεται με βάση την προσωπική απόφαση και όχι με βάση την υποχρεωτικότητα και σε συνδυασμό με την ενίσχυση των δομών υγείας και την ανάπτυξη κατάλληλων φαρμάκων είναι ένα ακόμα όπλο της ιατρικής ενάντια στον covid19, χρησιμοποιείται (πέρα από ένα μέσο για την αύξηση της κερδοφορίας για τις φαρμακοβιομηχανίες) από το κράτος ως ένα ακόμα εργαλείο διαχωρισμού και προώθησης του κοινωνικού κανιβαλισμού. Έτσι υπεύθυνος για την κατάσταση δεν είναι το κράτος που διαχειρίζεται την υγειονομική κρίση και ασκεί εξουσία, αλλά οι εξουσιαζόμενοι. Η υποχρεωτικότητα ήρθε ως συνέχεια της κατασταλτικής πολιτικής που έχει εφαρμοστεί για την αντιμετώπιση του covid19 και έχει αποτυπωθεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στις απολύσεις γιατρών και πυροσβεστών και στις προσλήψεις μπάτσων, στις μειώσεις των κονδυλίων για την υγεία, την εκπαίδευση, τις μεταφορές και την αύξηση των δαπανών για αστυνομικό και στρατιωτικό εξοπλισμό. Η υποχρεωτικότητα αποτελεί συνέχεια μιας σειράς κρατικών παλινωδιών τις οποίες ζήσαμε όλες και όλοι τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο και οι οποίες δημιούργησαν ένα εύφορο έδαφος για συνωμοσιολογία. Κι αν κοιτώντας από «κοντά» η κρατική διαχείριση φαντάζει αλλοπρόσαλλη, αν παρατηρήσουμε την μεγάλη εικόνα θα καταλάβουμε ότι η υγειονομική κρίση χρησιμοποιήθηκε από το κράτος και το κεφάλαιο ως μεγάλη ευκαιρία για έλεγχο και κέρδη.
Μέσα σε αυτή την επικίνδυνη και δύσκολη κατάσταση οι φασιστικές εφεδρείες του συστήματος, που είχαν κρυφτεί και σιωπήσει για ένα διάστημα, βλέπουμε να επανέρχονται στον δημόσιο χώρο ντυμένες με τον μανδύα του «αντιεμβολιαστή». Είναι ο ίδιος εσμός που φόρεσε τις περικεφαλαίες και κατέβηκε στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, που ζητούσε να πυροβολούνται οι άοπλοι μετανάστες στα σύνορα, που επιτίθονταν σε ανήλικα προσφυγόπουλα, που χειροκροτούσε τους δολοφόνους του Ζακ Κωστόπουλου, που ψήφισε και στήριξε τους δολοφόνους του Λουκμάν και του Φύσσα, που ουρλιάζει ενάντια στην αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος και τις εκτρώσεις. Η ρητορική τους επενδυμένη με φιλελεύθερες κορόνες έρχεται να αποπροσανατολίσει και να εντείνει την ανασφάλεια και τον υγειονομικό κίνδυνο με την άρνηση της πανδημίας, τον ανορθολογισμό και τον σκοταδισμό που διαχέουν μέσω της συνωμοσιολογίας, τις άναρθρες κραυγές και τις γραφικότητες. Αυτούς λοιπόν τους φασίστες έχει αναλάβει ο επίσημος κρατικός μηχανισμός να τους αναδείξει και να τους επιβάλλει στο δρόμο, με την αστυνομική προστασία και ασυλία που τους προσφέρει, ώστε να αποπροσανατολίσει την κοινωνία και να στρέψει τη διάχυτη κοινωνική οργή σε «ανώδυνα» για το σύστημα μονοπάτια, ώστε να μείνει στο απυρόβλητο ο πραγματικός εχθρός, ο οποίος εδράζεται στα υπουργεία και τις τράπεζες.
Ο πραγματικός μας εχθρός είναι το κράτος και το κεφάλαιο, που μας οδηγούν στην οικονομική, προσωπική και κοινωνική εξαθλίωση και δεν θα παίξουμε το παιχνίδι τους. Απέναντι στον τρόμο και την καταστολή, τη μισαλλοδοξία και τον σκοταδισμό, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και το δόγμα περί «ατομικής ευθύνης» αντιτάσσουμε τη συλλογική πάλη των από τα κάτω! Ενάντια στις λογικές της ανάθεσης, της μοιρολατρίας και της υποταγής, συγκροτούμε εστίες αντίστασης στις γειτονιές μας, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τους χώρους εργασίας. Συμμετέχουμε στις διαδικασίες συλλογικοποίησης και αυτοοργάνωσης και πυκνώνουμε τις γραμμές του αγώνα για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Υγεία, τροφή, στέγη για όλες και όλους!
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στον φασισμό, τον εθνικισμό, τη φτώχεια και τον κανιβαλισμό.
Ο μεγαλύτερος φόβος των επίδοξων διαχειριστών της ζωής μας είναι η ταξική ανασυγκρότησή μας στην προοπτική της ταξικής χειραφέτησης και της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης!
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα – askpthk.espivblogs.net
