Η ανάπτυξη ήρθε! Τα τελευταία χρόνια καθημερινά πληροφορούμαστε μέσω των ΜΜΕ για τα επενδυτικά σχέδια ανάπτυξης κράτους και επιχειρηματιών. Αιολικά πάρκα, εξορύξεις υδρογονανθράκων και χρυσού, Υ/Η φράγματα είναι μερικά από αυτά. Μας λένε για την οικονομική ανάπτυξη των περιοχών μέσω νέων θέσεων εργασίας, την παραγωγή ενέργειας που τόσο έχουμε ανάγκη, την κλιματική αλλαγή που πρέπει να προσέξουμε, την προστασία του περιβάλλοντος, την εξοικονόμηση πόρων. Μας λένε πως αν δεν κάνουμε στροφή προς την πράσινη ανάπτυξη θα καταστραφεί ο πλανήτης και εμείς μαζί με αυτόν. Όμως τα κράτη και το κεφάλαιο είναι που ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή, για το λιώσιμο των πάγων. Αυτοί είναι που λεηλατούν τους φυσικούς πόρους και τις ανθρώπινες κοινωνίες. Αυτοί, λοιπόν, παρουσιάζονται ως «προστάτες» του περιβάλλοντος και είναι οι ίδιοι επιχειρηματικοί κολοσσοί που ρυπαίνουν τις θάλασσες με πετρέλαιο, που καίνε τον Αμαζόνιο, που μολύνουν τον αέρα και που τώρα θα αναλάβουν τα έργα της «πράσινης ανάπτυξης».
Στο πλαίσιο της παραγωγής ενέργειας με ανανεώσιμες πηγές, «φιλικές» προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο, γιγάντιες ανεμογεννήτριες τοποθετούνται σε βουνοκορφές και νησιά. Μετά την Κρήτη, τις Κυκλάδες, την Εύβοια, τη Στερεά Ελλάδα σειρά έχει και η χαρακτηρισμένη ως προστατευόμενη περιοχή natura της κορυφογραμμής των Αγράφων. Η αιολική ενέργεια αποτελεί μια ακόμα κερδοφόρα μπίζνα για τους εγχώριους και μη, οικονομικούς κολοσσούς. Τα κέρδη που αποφέρει στους μεγαλοεπενδυτές είναι τεράστια κι αυτό διότι ένα μεγάλο μέρος του κόστους κατασκευής των έργων καλύπτεται από επιδοτήσεις καθώς και από εμάς, μέσω του ειδικού τέλους για τις ΑΠΕ στους λογαριασμούς της ΔΕΗ. Μπορεί για τους επιχειρηματίες οι ανεμογεννητριες να αποφέρουν τεράστια κέρδη αλλά για το περιβάλλον μόνο καταστροφή. Η εγκατάστασή τους σημαίνει το άνοιγμα δρόμων στα βουνά, το κόψιμο δέντρων, την αποψίλωση δασικών εκτάσεων (όπου είναι δύσκολη η αποψίλωση για διάφορους λόγους το πρόβλημα το λύνει μία πυρκαγιά), τον εκτοπισμό ζώων από το φυσικό τους περιβάλλον, την θανάτωση πτηνών από τα πτερύγια των ανεμογεννητριών, την μεγάλη ηχορύπανση με ανυπολόγιστες συνέπειες, την καταστροφή του μικροκλίματος πόλεων και χωριών. Τέλος, τα αιολικά πάρκα δεν μπορούν να καλύψουν τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες για ενέργεια των αδηφάγων καπιταλιστικών επιχειρήσεων και θα λειτουργούν παράλληλα με τα εργοστάσια λιγνίτη εντείνοντας την άμεση και έμμεση καταστροφή του περιβάλλοντος και κατ’ επέκταση των τοπικών κοινωνιών.
Τα τελευταία χρόνια έχει ανοίξει επίσης η συζήτηση για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και έχουν ξεκινήσει έρευνες σε πολλές περιοχές του ελλαδικού χώρου χωρίς όμως πουθενά να αναφέρονται οι συνέπειες αυτών των σχεδιασμών. Πατώντας πάνω στην οικονομική δυσχέρεια που βιώνει μεγάλο μέρος του πληθυσμού και στο «πρόβλημα» της ενέργειας που «μαστίζει» τον Δυτικό κόσμο, οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αδειοδοτούν χωρίς ενδοιασμούς εθνικές και πολυεθνικές εταιρίες (Repsol, Total, ExxonMobil, Ελληνικά Πετρέλαια κλπ) για να διεξάγουν έρευνες και κατά επέκταση εξορύξεις υδρογονανθράκων (πετρελαίου και φυσικού αερίου) στην Ήπειρο, την Δυτική Ελλάδα (δυτική Στερεά, Πελοπόννησο) και την Κρήτη. Οι εταιρείες αυτές προκειμένου να καταφέρουν να αδειοδοτηθούν και να μειώσουν τις αντιστάσεις της τοπικής κοινωνίας, εμφανίζουν έργα με προϋπολογισμούς εκατομμυρίων ευρώ και χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Στην πραγματικότητα όμως οι θέσεις εργασίας που ανοίγουν είναι πολύ λιγότερες, με μισθούς πείνας, που αρκετές φορές πληρώνονται από κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Έτσι οι επιχειρήσεις αποκομίζουν τεράστια κέρδη αφήνοντας πίσω τους ένα κατεστραμμένο περιβάλλον με τρομακτικές συνέπειες για την φύση και τον άνθρωπο. Οι επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον ποικίλουν και είναι τις περισσότερες φορές μη-αναστρέψιμες. Αρχικά, στις περιοχές όπου διεξάγονται έρευνες κοιτασμάτων, είτε στη θάλασσα είτε στην ξηρά, διαρρηγνύονται τα ανώτατα στρώματα του φλοιού της Γης με αποτέλεσμα να εντείνονται οι σεισμικές δονήσεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τις εκρήξεις για τις μεταλλευτικές δραστηριότητες. Η θαλάσσια ζωή διαταράσσεται από την ηχορύπανση που παράγεται από τα μηχανήματα, ενώ πιθανά «ατυχήματα» διαρροών πετρελαίου επιφέρουν καταστροφές ανεπανόρθωτες. Ολόκληρες περιοχές φυσικού πλούτου μετατρέπονται σε βιομηχανικές ζώνες. Το ίδιο συμβαίνει και με τις μεταλλευτικές δραστηριότητες όπως στις Σκουριές της νότιο ανατολικής Χαλκιδικής, όπου δραστηριοποιείται η Eldorado Gold και έχουν αποστραγγιστεί ποτάμια, έχει μολυνθεί ο υδροφόρος ορίζοντας και η θάλασσα, χιλιάδες στρέμματα αρχέγονου δάσους έχουν καταστραφεί και μετατραπεί σε χώρους εναπόθεσης χημικών αποβλήτων.
Τα Υ/Η φράγματα είναι ένα ακόμα κομμάτι των αναπτυξιακών έργων που συμβάλλουν στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Ο ποταμός Αχελώος καθώς και η Μεσοχώρα Τρικάλων απειλούνται με ολική καταστροφή λόγω του Υ/Η φράγματος και του Υ/Η εργοστασίου της ΔΕΗ. Η δημιουργία των φαραωνικών έργων στην κοιλάδα του Αχελώου και στην ευρύτερη περιοχή της νότιας Πίνδου θα επιφέρει την οριστική καταστροφή του ποταμού σε όλο το μήκος του, καταποντίζοντας ορεινές κοιλάδες, φυσικά οικοσυστήματα και ανθρώπινους οικισμούς στη λάσπη των τεχνιτών ταμιευτήρων της ΔΕΗ.
Η καπιταλιστική ανάπτυξη δεν χρειάζεται μόνο νέους πόρους και τεράστιες ποσότητες ενέργειας αλλά και συνεχώς νέους χώρους για την απόθεση των σκουπιδιών που παράγει η βιομηχανία καθώς και ο υπερκαταναλωτικός τρόπος ζωής. Έτσι, το κράτος προσπαθεί να επεκτείνει ή να φτιάξει καινούργιους ΧΥΤΑ, όπως επιχειρήθηκε πριν κάποια χρόνια στην Κερατέα, όπως συμβαίνει στα Λιόσια και στη Λευκίμμη της Κέρκυρας. Στην Λευκίμμη τον τελευταίο χρόνο, που έχουν ξαναρχίσει τα έργα, οι κάτοικοι βιώνουν ένα καθεστώς στρατιωτικής κατοχής με συλλήψεις, δακρυγόνα, ελέγχους, ξυλοδαρμούς, απειλές και με νωπές τις μνήμες από τον θάνατο της Μαρίας Κουλούρη στις 29 Μαΐου 2008 όταν είχαν ξεκινήσει τα έργα για την εγκατάσταση ΧΥΤΑ στην περιοχή και δέκα διμοιρίες ΜΑΤ εισέβαλλαν στη Λευκίμμη. Οι χωματερές φυτεύονται σε διάφορες περιοχές με πολιτικές αποφάσεις και ανύπαρκτες μελέτες προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα επιχειρηματικά και εργολαβικά συμφέροντα. Μετατρέπουν τις τοπικές κοινωνίες σε σκουπιδότοπους χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους τα σοβαρά προβλήματα που θα προκαλέσουν στην υγεία των κατοίκων, στο περιβάλλον και στην οικονομία της περιοχής.
Απέναντι σε αυτούς τους καταστροφικούς σχεδιασμούς και τη λεηλασία του περιβάλλοντος έχει αναπτυχθεί ένα ισχυρό κίνημα σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο. Οι κάτοικοι πολλών περιοχών που πλήττονται από τα αναπτυξιακά έργα αλλά και οι αλληλέγγυοι/ες που τους στηρίζουν, αγωνίζονται με διάφορα μέσα προσπαθώντας να σταματήσουν την καταστροφή του τόπου τους. Οι κάτοικοι της Χαλκιδικής δίνουν μια πολυετή μάχη προκειμένου να σταματήσουν τις εξορύξεις της Eldorado Gold. Οι κάτοικοι της Μεσοχώρας έχουν καταφέρει με τον αγώνα τους εδώ και 20 χρόνια να μπλοκάρουν το Φράγμα του Αχελώου. Στην Κερατέα τα έργα για την κατασκευή ΧΥΤΑ σταμάτησαν. Στην Λευκίμμη της Κέρκυρας οι κάτοικοι συνεχίζουν τον αγώνα τους που ξεκίνησε από το 2008. Στην Ήπειρο και την δυτική Ελλάδα αναπτύσσεται ένα δυναμικό κίνημα ενάντια στις εξορύξεις και τους αγωγούς, ενώ στα Άγραφα ο κόσμος δίνει τον δικό του αγώνα για να μην τοποθετηθούν ανεμογεννήτριες. Καταλαβαίνουμε ότι απέναντι στους καταστροφικούς σχεδιασμούς του κράτους και των επιχειρηματιών υψώνονται οδοφράγματα στέλνοντας το μήνυμα της αντίστασης και της ελπίδας. Οι αγωνιζόμενοι-ες συζητάνε, οργανώνονται, ενημερώνονται, διαδηλώνουν, συγκρούονται με τις αστυνομικές δυνάμεις και τους μισθοφορικούς στρατούς των επιχειρήσεων, σαμποτάρουν τα έργα, οργανώνουν πανελλαδικές συναντήσεις, δημιουργούν διαύλους και δίκτυα επικοινωνίας και συντονισμού. Ένα πολύμορφο κίνημα δημιουργείται και συνεχώς αναπτύσσεται για την προστασία του περιβάλλοντος καταδεικνύοντας ότι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για την κλιματική αλλαγή είναι τα κράτη και το κεφάλαιο. Ένα κίνημα που προσπαθεί να στηριχθεί στις δυνάμεις του και να προτάξει απέναντι στη λεηλασία της φύσης τον αγώνα για την γη και την ελευθερία.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα-askpthk.espivblogs.net
