Η Ανοιχτή Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, για ακόμα μια χρονιά, διοργάνωσε διήμερο εκδηλώσεων για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά και ενώ επιχειρείται η πολιτική ανασύνταξη και η επανεμφάνιση των φασιστών τόσο στα κοινοβουλευτικά έδρανα με τη μορφή «σοβαρών» και νομιμοφρόνων πολιτικών κομμάτων, όσο και στον δρόμο, η όξυνση των αντιφασιστικών αντανακλαστικών του κινήματος είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι δολοφονίες στα σύνορα και στα αστυνομικά τμήματα, τα push backs, τα αντιμεταναστευτικά και αντιτσιγγανικά πογκρόμ, οι Μανωλάδες, η παραχώρηση χώρου και λόγου στους κάθε είδους φασίστες από το κράτος και τα ΜΜΕ, τείνουν να γίνουν κανονικότητα, οφείλουμε στους εαυτούς μας να ανασυγκροτηθούμε, να οπλιστούμε πολιτικά και κινηματικά και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες. Σε αυτή τη συνθήκη η μνήμη αποτελεί όπλο αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα του φασισμού και του καπιταλισμού που τον γεννά και τον θρέφει.
Την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου διοργανώθηκε στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ παρουσίαση του βιβλίου “Οι δωσίλογοι” με την παρουσία του συγγραφέα Μενέλαου Χαραλαμπίδη. Στην παρουσίαση συμμετείχε πολύς κόσμος και πραγματοποιήθηκε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση γύρω από τον φασισμό, τις δολοφονικές πολιτικές που πρεσβεύει και τον δωσιλογισμό. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται το φαινόμενο της συνεργασίας ντόπιων με τους ναζί κατακτητές στη διάρκεια της κατοχής και στις τρεις διαστάσεις που έλαβε: την πολιτική, οικονομική και ένοπλη συνεργασία. Η μελέτη του φαινομένου του δωσιλογισμού μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στη μελέτη του φασισμού και στην αντιφασιστική πολιτική στράτευση όσο και στην καλλιέργεια της ριζοσπαστικής και επαναστατικής συνείδησης. Καταρχάς, γιατί αναγνωρίζουμε τις ρίζες του ντόπιου φασισμού και τους πολιτικούς προγόνους των χρυσαυγιτών δολοφόνων του Λουκμάν και του Φύσσα, τόσο στο επίπεδο της πολιτικής στάσης όσο και στο επίπεδο της δολοφονικής δράσης. Επιπλέον όμως γίνεται ορατή και η διαχρονικά αντικοινωνική πολιτική ατζέντα του φασισμού ως ιδεολογία και πρακτική. Γιατί, μπορεί ένα μέρος μόνο των δωσίλογων να ασπαζόταν τη ναζιστική ιδεολογία συνειδητά, αλλά το μέγεθος της συνεργασίας και το πλήθος όσων συνέπραξαν με τους ναζί αποδεικνύει ότι όταν ο φασισμός επελαύνει και αποκτά εξουσία, τότε διαβρώνει κοινωνίες, διχάζει κοινότητες, αποκτηνώνει συνειδήσεις, καταστρέφει προσωπικότητες, διαλύει κοινωνικούς ιστούς και δίκτυα.
Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου μετά από κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου πραγματοποιήθηκε η πορεία αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν. Η συγκέντρωση διήρκησε περίπου μια ώρα υπό τους ήχους αντιφασιστικών τραγουδιών ενώ διαβάζονταν κείμενα και ανακοινώσεις. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης επιχείρησε να παραβρεθεί στην πλατεία ο Τζαβέντ Ασλάμ (πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας Ελλάδος «η Ενότητα»), ο οποίος έχει πάει στο δικαστήριο για την υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό (η 12χρονη από τον Κολωνό είναι επιζώσα βιασμών και κυκλώματος trafficking, στο οποίο εμπλέκονται μπάτσοι, φασίστες, πολιτικοί και Greek Mafia), για να υπερασπιστεί έναν από τους βιαστές που η 12χρονη είχε αναγνωρίσει. Για εμάς που οι πράξεις καθορίζουν τον άνθρωπο και όχι το χρώμα του δέρματος, δεν θα μπορούσαμε να ανεχτούμε την παρουσία ενός υποστηρικτή και απολογητή βιαστή και κυκλώματος trafficking (για το οποίο καθημερινά έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία για τη σύνδεση κράτους και μαφίας) στη γειτονιά μας και στην αντιφασιστική συγκέντρωση. Άμεσα μόλις αντιληφθήκαμε την παρουσία του Τζαβέντ Ασλάμ του κάναμε ξεκάθαρο σε αυτόν και τους λίγους υπερασπιστές του ότι είναι ανεπιθύμητος και πρέπει να φύγει. Με την ανυποχώρητη στάση του κόσμου της συγκέντρωσης και με καταγγελίες από την μικροφωνική, τόσο στα ελληνικά όσο και στα ουρντού ο Τζαβέντ Ασλάμ και οι υποστηρικτές του εκδιώχθηκαν από την πλατεία Μερκούρη και η συγκέντρωση για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν συνεχίστηκε. Στη διαδήλωση, που ακολούθησε συμμετείχαν περισσότερα από 600 άτομα και κινήθηκε στους δρόμους των Άνω Πετραλώνων και του Θησείου. Πραγματοποιήθηκε ολιγόλεπτη στάση στο σημείο της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν στη συμβολή των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων και η πορεία επέστρεψε συγκροτημένα στην πλατεία Μερκούρη. Η πορεία είχε δυνατό παλμό και σε όλη τη διάρκεια κολλιούνταν διάφορα αυτοκόλλητα, αφίσες και μοιράζονταν κείμενα.
Ακολουθούν φωτογραφίες από την πορεία αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν και το κείμενο το οποίο μοιράζονταν:
Σαχτζάτ Λουκμάν ένας από εμάς, κοινότητες αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τη φτώχεια, την καταπίεση, την εκμετάλλευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό
Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013, όταν ο μετανάστης-εργάτης Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε ενώ πήγαινε στη δουλειά του, από τους φασίστες και μέλη της Χρυσής Αυγής Δ. Λιακόπουλο και Χ. Στεργιόπουλο στη γωνία των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων στα Άνω Πετράλωνα γιατί είχε διαφορετικό χρώμα και θρησκεία από τα κυρίαρχα.
Δώδεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα και του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη από τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής, επιχειρείται ξανά η πολιτική ανασύνταξη και η επανεμφάνιση των φασιστικών μορφωμάτων τόσο στα κοινοβουλευτικά έδρανα (Νίκη, Ελληνική Λύση, Σπαρτιάτες), όσο και στον δρόμο.
Μέσα σε ένα περιβάλλον γενικευμένης κρίσης, όπου η εξαθλίωση, η φτώχεια, η μιζέρια και ο θάνατος κυριαρχούν στη ζωή μας, αντί να στραφούμε και να κοιτάξουμε κατάματα τους υπεύθυνους για τα δεινά μας και την όλο και πιο δύσκολη καθημερινότητα που βιώνουμε, κομμάτια της κοινωνίας στρέφονται ενάντια στους πιο αδύναμους και αναζητούν εξιλαστήρια θύματα στους πιο κάτω από αυτούς μετατρέποντας την οργή τους σε φόβο και κανιβαλισμό.
Στις 12 Οκτωβρίου τρείς φασίστες επιτέθηκαν και χτύπησαν εργαζόμενο μετανάστη ντελιβερά, όταν έφυγε από αντιρατσιστική συγκέντρωση για τη δολοφονία του Μοχάμεντ Καμράν μέσα στο Α.Τ. Αγ. Παντελεήμονα. Την Κυριακή 13 Οκτωβρίου στη γειτονιά του Κολωνού, γύρω στα είκοσι άτομα, μεταξύ αυτών γνωστοί φασίστες, εισέβαλαν σε κρατική δομή που φιλοξενεί ανήλικα προσφυγόπουλα έσπασαν την πόρτα και με λοστούς και άλλα αντικείμενα τραυμάτισαν τουλάχιστον δύο ανήλικα προσφυγοπούλα που διαμένουν στη δομή, ενώ τραμπούκισαν και τα υπόλοιπα.
Οι επιθέσεις σε μετανάστριες/ες, τα ρατσιστικά πογκρόμ, τα κλεμμένα μεροκάματα, οι Μανωλάδες και οι άθλιες συνθήκες δουλειάς, τα ρατσιστικά σχόλια, ο αντιτσιγγανισμός και τα υποτιμητικά βλέμματα, είναι η συνέχεια των κρατικών πολιτικών. Πολιτικών που συμπυκνώνονται στις δολοφονίες στα σύνορα, στα push backs, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στις δολοφονίες στα αστυνομικά τμήματα -όπως του Μοχάμεντ Καμράν Ασίκ από μπάτσους στο ΑΤ Αγίου Παντελεήμονα και λίγες μέρες μετά του Μια Χαριζούλ στο ΑΤ Ομόνοιας-, στα κρατικά-αστυνομικά πογκρόμ εναντίον Ρομά σε καταυλισμούς τους, στις εν ψυχρό δολοφονίες Ρομά, όπως του Νίκου Σαμπάνη με 36+ σφαίρες από τους ένστολους δολοφόνους.
Κράτος, ΜΜΕ και φασίστες επιδιώκουν να διαχύσουν το ρατσιστικό δηλητήριο τους στην κοινωνία και να στρέψουν τον έναν φτωχό ενάντια άλλη. Επιδιώκουν να μας πείσουν ότι για όλα τα δεινά μας φταίνε οι πιο εξαθλιωμένοι και οι πιο αδύναμοι. Ο κανιβαλισμός εξυπηρετούσε και εξυπηρετεί πάντα τα συμφέροντα των ισχυρών (οικονομικά και πολιτικά) και αποτελεί εργαλείο στα χέρια κάθε εξουσίας.
Όμως για τη φτώχεια που βιώνουμε, τη διαρκή υποτίμηση του μισθού μας, το αυξημένο κόστος ζωής, τις κατασχέσεις σπιτιών, τους πολέμους σε Ουκρανία, Λίβανο, Παλαιστίνη και την γενοκτονία των Παλαιστινίων, ΔΕΝ ΦΤΑΊΝΕ οι από τα κάτω αλλά οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ.
Αν δεν κοιτάξουμε τα θηρία, που ονομάζονται κράτος και κεφάλαιο, κατάματα, αν δεν τσακίσουμε τους φασίστες, θα γίνουμε απλά εμείς θηρία που θα προσπαθούμε να κατασπαράξουμε η μία τον άλλον, ενώ οι πλούσιοι και αυτοί που κυβερνάνε θα απολαμβάνουν τα πλούτη και τα προνόμιά τους. Ο φόβος, ο ατομικισμός, η αδυναμία και η μιζέρια να μετατραπούν σε οργή για όσους ευθύνονται πραγματικά για τη φτώχεια, την εξαθλίωση και την καταπίεση, μέσα από διαδικασίες συλλογικοποίησης και αυτοοργάνωσης και με οδηγό την ταξική αλληλεγγύη.
Οφείλουμε στους εαυτούς μας και στις επόμενες γενιές, να σταθούμε στα πόδια μας και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες, να αντισταθούμε στις δολοφονικές πολιτικές του κράτους και να συντρίψουμε την καπιταλιστική αναδιάρθρωση που θα συνεχίσει να επελαύνει όσο δεν συνειδητοποιούμε τη δύναμη μας.
Δεν ξεχνάμε τον Παύλο Φύσσα, τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τη Ζακ/Zackie oh!, τον Petrit Zifle, τον Κώστα Φραγκούλη, τον Νίκο Σαμπάνη, τον Χρήστο Μιχαλόπουλο, τις εκατοντάδες δολοφονημένες/ους μετανάστριες/ες στην Πύλο…
Αγώνας ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό.
Αγώνας ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστριών για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης, ελευθερίας.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα
blog: askpthk.espivblogs.net – fb: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων Θησείου Κουκακίου
