Το επιτελικό κράτος της Νέας Δημοκρατίας, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της δημόσιας υγείας και του ΕΣΥ, προχωρά στην οριστική απεξάρθρωση του όποιου εναπομείναντος δημόσιου χαρακτήρα της ψυχικής υγείας, με την πλήρη ιδιωτικοποίηση της. Με ένα νομοσχέδιο καταργεί τα δύο μεγαλύτερα δημόσια ψυχιατρεία (Δαφνί και Ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης) αδιαφορώντας για τους ασθενείς και την ένταξή τους στην κοινωνία. Δρομολογείται η κατάργηση των ασύλων ως απονοσοκομειοποίηση, μια κατεύθυνση διαμετρικά αντίθετη από την αποιδρυματοποίηση, όπου το κλείσιμο του ψυχιατρείου είναι συνυφασμένο με ένα ολοκληρωμένο δίκτυο κοινοτικών υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τέτοιων που δεν δημιουργήθηκαν σχεδόν ποτέ στην Ελλάδα. Συνενώνει όλες τις ψυχιατρικές δομές, δημόσιες και ιδιωτικές, σε ένα ενιαίο, γραφειοκρατικό “Εθνικό Δίκτυο Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας”, διαρθρωμένο ανά Υγειονομικές Περιφέρειες (ΠεΔΥΨΥ), από κοινού με φορείς υπηρεσιών ψυχικής υγείας ιδιωτικού δικαίου κερδοσκοπικού (ιδιωτικές κλινικές προφανώς) και «μη» κερδοσκοπικού χαρακτήρα (ΜΚΟ), αλλά και ιδιώτες επαγγελματίες ψυχικής υγείας (ψυχιάτρους, παιδοψυχιάτρους κλπ).
Σε μια χώρα όπου ουδέποτε αντιμετώπισε την ψυχιατρική ισότιμα με τους υπόλοιπους κλάδους της ιατρικής. Όπου οι ψυχικά ασθενείς, ως μόνιμα αθέατοι και παρίες, αντιμετωπίζονται με εγκλεισμό και περιθωριοποίηση. Όπου η προσβασιμότητα των ίδιων των ψυχικά νοσούντων και των οικείων τους, σε οποιαδήποτε μορφή στήριξης, είναι μηδαμινή. Οι κυβερνώντες επιχειρούν να βάλουν οριστική ταφόπλακα στην υπόθεση των δημόσιων δομών ψυχικής υγείας, προωθώντας το επικείμενο νομοσχέδιο. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στο σύνολο του αντιγράφει νεοφιλελεύθερες πρακτικές που έχουν ήδη εφαρμοστεί σε άλλες χώρες χρόνια πριν και έχουν αποτύχει παταγωδώς. Περιθωριοποιεί ακόμα περισσότερο τους/τις ψυχικά πάσχοντες/ουσες, επενδύει στον εγκλεισμό, την ιδρυματοποίηση και την καταστολή, οδηγεί στην απόλυση και την επισφαλή εργασία των εργαζομένων στην ψυχική υγεία καταργώντας επίσης με αυτόν τον τρόπο και τη θεραπευτική συνέχεια.
Εκτός όμως από την προώθηση της ιδιωτικοποίησης της ψυχικής υγείας, το νέο νομοσχέδιο βάζει στο στόχαστρο και τα δημόσια προγράμματα απεξάρτησης. Δημιουργεί ένα Ιδιωτικού δικαίου “Ενιαίο Οργανισμό Πρόληψης και Αντιμετώπισης Εξαρτήσεων” με πρόεδρο διορισμένο από την κυβέρνηση, όπου εκεί εντάσσει όλα τα προγράμματα στεγνά και με υποκατάστατα (18 ΑΝΩ, ΚΕΘΕΑ, ΟΚΑΝΑ κλπ). Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο δεν έρχεται ως κεραυνός εν αιθρία. Το 2019, εφαρμόστηκε η πράξη νομοθετικού περιεχομένου για το ΚΕΘΕΑ που αποφάσισε τον διορισμό Διοικητικού Συμβουλίου από τον κάθε υπουργό Υγείας και κατάργησε το κεκτημένο μέσα από αγώνες δικαίωμα να διοικείται από άμισθα μέλη, από εκείνους που συμμετέχουν στα προγράμματα, γονείς, εργαζόμενους, εθελοντές κ.λπ., ένα κεκτημένο που έδινε φωνή και τη δυνατότητα ενεργής συμμετοχής σε όλους τους εμπλεκόμενους.
Δεν έχουμε καμία αυταπάτη ότι στόχος του νομοσχεδίου είναι η μείωση των δαπανών για την ψυχική υγεία και την απεξάρτηση και τα κέρδη των ιδιωτών και των φαρμακευτικών εταιρειών. Το νομοσχέδιο αναφέρεται ξεκάθαρα μόνο σε προγράμματα μείωσης της βλάβης και προγράμματα υποκατάστασης προωθώντας τα ως τη μόνη ρεαλιστική λύση για την απεξάρτηση καθώς κοστίζουν λιγότερο στον κρατικό προϋπολογισμό και γεμίζουν τα ταμεία των φαρμακευτικών εταιρειών. Δε γίνεται καμία αναφορά στα στεγνά προγράμματα ανοίγοντας το δρόμο για την κατάργηση προγραμμάτων όπως το 18 Άνω που ακολουθούν μια ολιστική, θεραπευτική, ανθρωποκεντρική προσέγγιση, που στέκονται δίπλα στο εξαρτώμενο άτομο και το περιβάλλον του, που το συνοδεύουν στο δρόμο της απεξάρτησης και της επανένταξης, που απαιτούν πολύ προσωπικό, δομές, υπηρεσίες, δηλαδή προγράμματα που “κοστίζουν”.
Στην ουσία, το νέο νομοσχέδιο ομογενοποιεί όλα τα προγράμματα απεξάρτησης καταργώντας με αυτό τον τρόπο το θεραπευτικό πλουραλισμό και τη δυνατότητα επιλογής στους εξαρτημένους ανθρώπους για το πρόγραμμα και την θεραπευτική σχέση που θα αναπτύσσουν καθώς εντάσσονται σε θεραπεία, την αυτοτέλεια και την φιλοσοφία κάθε προγράμματος, εντάσσοντας έτσι την απεξάρτηση στην “ελεύθερη αγορά” από την οποία αποκλείονται πρόσφυγες/ισσες, άνεργοι/ες και γενικά όσοι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν γι’ αυτές τις υπηρεσίες.
Υπερασπιζόμαστε τις δημόσιες και δωρεάν δομές ψυχικής υγείας και προγράμματα απεξάρτησης. Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταστροφή και την ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης και των δημόσιων δομών ψυχικής υγείας που πάνε χέρι-χέρι με την διάλυση όλων των δημόσιων νοσοκομείων, των κέντρων υγείας, των κατά τόπους Το.Μ.Υ.. Στεκόμαστε στο πλευρό των ψυχικά ασταθών/πασχόντων ατόμων, των εξαρτημένων υποκειμένων, που προσπαθούν να απεξαρτηθούν, των οικογενειών τους και των εργαζομένων που κινητοποιούνται δυναμικά.
Όπως το κάνουμε πάντα, αυτοοργανωμένα και συλλογικά στις γειτονιές μας, θα αγωνιστούμε να μη περάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης που καταστρέφουν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα
blog: askpthk.espivblogs.net – fb: Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων Θησείου Κουκακίου
