Το κείμενο για την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και το χρονικό της εξέγερσης στις γειτονιές των Πετραλώνων, του Θησείου, του Κουκακίου εκδόθηκε από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου με αφορμή την εκδήλωση Δεκέμβρης 2008-Δεκέμβρης 2022 η οποία πραγματοποιήθηκε στις 8/12 στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ.
Χρονικό της εξέγερσης του 2008 στις γειτονιές μας. Πατήστε επάνω για να κατεβάσετε το PDF!
ΔΕΚΈΜΒΡΗΣ 2008 – ΔΕΚΈΜΒΡΗΣ 2022…Οι εξεγέρσεις του χθες φωτίζουν τους αγώνες του σήμερα.
Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη… Αδιάλλακτος αγώνας για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης και ελευθερίας.
Το βράδυ στις 6 Δεκέμβρη 2008 ο 15χρoνος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων Σαραλιώτη και Κορκονέα στην περιοχή των Εξαρχείων. Ένας πιτσιρικάς που σύχναζε στα Εξάρχεια με τον φίλο του τον Νίκο και κατέβαινε στις πορείες. Ο δικός μας μικρός σύντροφος Αλέξης. Αυτός ο σύντροφος «ύψωσε το ανάστημα» του στους ένστολους δολοφόνους. Για άλλη μία φορά το όπλο ενός μπάτσου πυροβόλησε και σκότωσε. Μια ακόμη αστυνομική δολοφονία που ήρθε να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των θυμάτων του κράτους.
Το τηλέφωνο χτύπησε και ο χρόνος σταμάτησε. Υπάρχει νεκρός. Και όλα άρχισαν να γυρίζουν ανάποδα, δεν ισχύει! ΙΣΧΥΕΙ!
Από τα πρώτα λεπτά της δολοφονίας ξέσπασαν άγριες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους, έγιναν καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων, σχολείων από μαθητές και δημοσιών κτηρίων. Η εξέγερση εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο.
Τις πρώτες ώρες μετά τη δολοφονία μπουκάλια στα Εξάρχεια, επίθεση στο ΑΤ Ακροπόλεως, εμπρησμοί τραπεζών και τοπικών Νέας Δημοκρατίας, κατάληψη Πολυτεχνείου, ΑΣΟΕΕ, Νομικής και η μητρόπολη δονείται και μυρίζει βενζίνη.
Κυριακή πορεία προς τη ΓΑΔΑ. Το πολυτεχνείο ανοιχτό, πιτσιρικάδες μπαινοβγαίνουνε από την κεντρική πύλη «φορτωμένοι». Ήταν παρόντες στη δολοφονία του φίλου τους. Η Πατησίων ασφυχτικά γεμάτη. Ο κόσμος ξεκινάει για την ανηφόρα της Αλεξάνδρας. Συγκρούσεις μέχρι το βράδυ.
Δευτέρα τι γίνεται θα συνεχιστεί ή μια καινούργια εβδομάδα ξεκινάει. Παίζει στις 12 πορεία στα Προπύλαια. Από την Αλεξάνδρας κατεβαίνουν σχολεία, ο κόσμος είναι σαν να μην κινείται με τον ίδιο τρόπο, κάτι έχει αλλάξει το βλέπεις στα βλέμματα, το ακούς στις συζητήσεις, το αναγνωρίζεις στους καπνισμένους δρόμους, στους μπάτσους που δεν κυκλοφοράνε. Όλα τώρα ξεκινάνε.
Δευτέρα απόγευμα άπειρος κόσμος στους δρόμους, το κέντρο φλέγεται από άκρη σε άκρη. Το ΚΚΕ μιλάει για προβοκάτορες και ο κόσμος γελάει…οι μπάτσοι αδυνατούν να κάνουν οτιδήποτε άλλο πέρα από το να φυλάνε τη Βουλή και αυτό το καταφέρνουν γιατί ο κόσμος δεν έχει καταλάβει τον όγκο του και τη δύναμή του.
Η εξέγερση του 2008 δεν ήταν απλά ένα νεολαιίστικο ξέσπασμα, ήταν η οργή που αυθόρμητα αλλά και οργανωμένα εκφράστηκε από ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας που βίωνε και βιώνει την καθημερινή βία της κυριαρχίας. Ήταν οι χιλιάδες που στο πρόσωπο του Αλέξη είδαν τον εαυτό τους. Ήταν οι δολοφονίες μεταναστών σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και στα σύνορα, ο βασανισμός νεαρών μεταναστών σε αστυνομικά τμήματα, η νεκρή μητέρα που δολοφονήθηκε από τα ΜΑΤ αγωνιζόμενη ενάντια στην εγκατάσταση χωματερής στην Λευκίμμη της Κέρκυρας, ήταν οι φοιτητικές κινητοποιήσεις και οι συγκρούσεις την περίοδο 2006-2007 και οι εκατοντάδες συλλήψεις, ήταν οι δολοφονημένοι στα μπουντρούμια της δημοκρατίας, τα θύματα βίας των πραιτοριανών του κράτους και το ξέπλυμα της «ζαρντινιέρας», ήταν οι μαχαιρωμένοι-ες και κτυπημένοι-ες από τις φασιστικές παρακρατικές συμμορίες, ήταν οι νεκροί από τις πυρκαγιές σε Πελοπόννησο και Εύβοια, η καταστροφική πυρκαγιά στο οικοσύστημα της Πάρνηθας, ήταν εξάλλου το 2008 που τα πρώτα σημάδια της οικονομικής και θεσμικής κρίσης είχαν αρχίσει να διακρίνονται εν μέσω συνεχόμενων αποκαλύψεων οικονομικών σκανδάλων (Βατοπέδι, δομημένα ομόλογα, Siemens κ.α.) και της διαχρονικής ατιμωρησίας. Η πραγματικότητα αυτή διανθισμένη με τη διάχυτη δυσαρέσκεια των από τα κάτω έφερε την έκρηξη του Δεκέμβρη, αφορμή για την οποία αποτέλεσε η δολοφονία του συντρόφου Αλέξη. Μια έκρηξη η οποία δεν αιτούνταν τίποτα. Μια έκρηξη από ένα συνεχώς αυξανόμενο κομμάτι του πληθυσμού που βίωνε μια απελπιστική καθημερινότητα. Ο Δεκέμβρης ήρθε να καταστρέψει κάθε σύμβολο ενός κόσμου, που το μόνο που μπορούσε να υποσχεθεί και να προσφέρει ήταν και είναι η εκμετάλλευση, η μιζέρια, η καταπίεση, η φτώχεια, η εξαθλίωση, ο κοινωνικός αυτοματισμός, ο ρατσισμός, ο συνεχόμενος εξ ορθολογισμός της βίας που ασκούν οι κλειδοκράτορες των σαλονιών της εξουσίας. Εκείνες τις μέρες γράφτηκε και στον τοίχο ότι «ο Δεκέμβρης δεν ήταν απάντηση, ο Δεκέμβρης ήταν ερώτηση» και όμως κοιτώντας πίσω ήταν η δική μας απάντηση στο κράτος και τα αφεντικά.
Ξαναγυρνώντας πίσω στον Δεκέμβρη του 2008 καταλαβαίναμε μέρα με τη μέρα ότι παρά το αυθόρμητο των πρώτων ημερών, οι εξεγερμένοι/ες επιζητούσαν κάτι παραπάνω από μια «καταγγελία» της αστυνομικής αυθαιρεσίας. Έτσι, ταυτόχρονα με την έκρηξη της κοινωνικής οργής γεννήθηκε και το καινούργιο. Οι συγκρούσεις ήταν το ένα μέρος του Δεκέμβρη. Το άλλο ήταν το πάθος για δημιουργία το οποίο χάραξε νέα κοινωνικά και ταξικά σύνορα μέσα στην μητρόπολη. Αυτή τη φορά, τις διαχωριστικές γραμμές αποτελούσαν φλεγόμενα οδοφράγματα. Ο κόσμος του αγώνα από την μία και ο κόσμος της εξουσίας από την άλλη. Εκεί στην δική μας πλευρά γεννήθηκαν σχέσεις και εγχειρήματα, γράφτηκαν δεκάδες κείμενα, οικειοποιήθηκαν και μεταστράφηκαν τεχνολογίες και τεχνικές της κυριαρχίας, απελευθερώθηκε αστικός χώρος, χειραφετήθηκαν βλέμματα. Αν η καταστροφή προήλθε από την απελπισία, η δημιουργία προήλθε από την αμφισβήτηση. Αμφισβήτηση της αξιοπιστίας όχι μόνο των θεσμών, των κυριαρχικών σχέσεων και των δομών αλλά και των μέσων, των δράσεων και των τρόπων οργάνωσης των ίδιων των αγώνων. Μια αμφισβήτηση η οποία δημιούργησε το κοινωνικό έδαφος πάνω στο οποίο άνθισαν η αντιιεραρχία, η αυτοοργάνωση, η αλληλεγγύη, η αντίσταση. Στις καταλήψεις της Νομικής, του Πολυτεχνείου, της ΑΣΟΕΕ ήρθαν να προστεθούν η κατάληψη της ΓΣΕΕ και της Λυρικής.
Η άμεση δράση, οι ανοιχτές συνελεύσεις, οι συλλογικές αδιαμεσολάβητες ριζοσπαστικές αντιστάσεις, η κοινωνική αντί-βία, η οργάνωση από τα κάτω, το σαμποτάζ, η ελεύθερη μετακίνηση με τα ΜΜΜ, η απαλλοτρίωση καταναλωτικών αγαθών και το «όλα για όλους» πήραν σάρκα και οστά σε μεγάλη έκταση και επηρέασαν κάθε πτυχή της καθημερινότητας. Λογικές και επιλογές αγώνα, οι οποίες πέρα από την αντανάκλαση τους στο δρόμο βρήκαν και το συλλογικό τους έδαφος στα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα τα οποία γεννήθηκαν μετά τον Δεκέμβρη. Καταλήψεις κτηρίων που πραγματοποιήθηκαν από λαϊκές συνελεύσεις σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας, πάρκα και δημόσιοι χώροι που καταλήφθηκαν από κατοίκους ενάντια στα «αναπτυξιακά» σχέδια δημάρχων και εργολάβων, κτήρια στο κέντρο της Αθήνας στα οποία πραγματοποιήθηκε κατάληψη από κόσμο, που συναντήθηκε και ζυμώθηκε τις μέρες που ακολούθησαν την 6η Δεκέμβρη. Η ενίσχυση των σωματείων βάσης και η ταξική αλληλεγγύη ήταν άλλο ένα πεδίο όπου ο Δεκέμβρης άφησε τα σημάδια του με χαρακτηριστικότερη κίνηση την κατάληψη του κτηρίου της ΓΣΕΕ. Πολύ σημαντικές ήταν οι δράσεις αλληλεγγύης στην εργάτρια και συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα από την Βουλγαρία η οποία δέχτηκε επίθεση µε βιτριόλι από μπράβους της εργοδοσίας, έξω από το σπίτι της στα Πετράλωνα, ενώ επέστρεφε από τη δουλειά της το βράδυ της 22ας Δεκέμβρη 2008. Ακολούθησαν πανελλαδικά δεκάδες καταλήψεις εργατικών κέντρων, σταθμών ΗΣΑΠ και άλλων δημόσιων κτηρίων, πορείες συγκρουσιακές ή προπαγανδιστικές, επιθέσεις, συναυλίες και εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης μέχρι τα τέλη Μάρτη. Και αυτή ήταν η παρακαταθήκη του Δεκέμβρη. Η αίσθηση ότι κανείς και καμία δεν ήταν μόνη της απέναντι στην βία του κράτους και του κεφαλαίου. Εκείνους τους μήνες πιστέψαμε στις δυνάμεις μας και επιστρέψαμε στους καταπιεστές λίγη από την βία που βιώνουμε διαχρονικά. Ο Δεκέμβρης του 2008 αποκάλυψε ότι η εξουσία του κράτους και του κεφαλαίου δεν είναι παντοδύναμη. Ότι όταν οι από τα κάτω πιστέψουν στις δυνάμεις τους όλα είναι εφικτά.
Στις γειτονιές μας υπήρξαν δράσεις από το πρώτο βράδυ της δολοφονίας και καθ’ όλη τη διάρκεια όχι μόνο του Δεκέμβρη αλλά και τους επόμενους μήνες.
Το πρώτο βράδυ δέχονται επίθεση τράπεζες στην Τριών Ιεραρχών και η τοπική της Νέας Δημοκρατίας στην Τριών Ιεραρχών. Είναι μια πρώτη αντανακλαστική κίνηση.
Πέμπτη 11 Δεκέμβρη, το πρωί, μοιράζεται σε τέσσερα σχολεία των γειτονιών μας (Κουκάκι, Άνω Πετράλωνα, Κάτω Πετράλωνα) η τελευταία ανακοίνωση της κατάληψης της ΑΣΟΕΕ. Το μεσημέρι, μετά το τέλος των μαθημάτων, το 14ο λύκειο καταλαμβάνεται από τους μαθητές του.
Παρασκευής 12 Δεκέμβρη και τα δύο λύκεια του Κουκακίου (33ο και 14ο) αποκλείουν τη λεωφόρο Συγγρού στο ύψος της «Ολυμπιακής» και στη συνέχεια πραγματοποιούν πορεία προς το αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Το 14ο λύκειο παραμένει υπό κατάληψη.
Βράδυ Σαββάτου 13 Δεκέμβρη κομμάτι του κόσμου που έχει συγκεντρωθεί στο σημείο της δολοφονίας του Αλέξη, στα Εξάρχεια, ξεκινάει πορεία προς του Ψυρρή και το Γκάζι. Ο αριθμός των συμμετεχόντων από 100-150 που είναι στην αρχή, σε κάποιο σημείο φτάνει και τους 700. Η πορεία διασχίζει και τη γειτονιά του Θησείου, περνώντας από τον πεζόδρομο της Ηρακλειδών και μέσω της γέφυρας του Πουλόπουλου φτάνει στο Γκάζι. Ύστερα από κάποια ώρα συνεχίζει προς Ιερά Οδό, για να ανέβει την Πειραιώς (εδώ, σπάζονται και κάποιες τράπεζες και κάμερες). Λίγο πριν την πλατεία Ομονοίας διμοιρίες των ΜΑΤ συντονισμένα επιτίθενται στην πορεία, εγκλωβίζοντας και προσάγωντας 51 άτομα. Στην αρχή μεταφέρονται στο ΑΤ Ομόνοιας και από εκεί στη ΓΑΔΑ, απ’ όπου τις πρώτες πρωινές ώρες αφήνονται όλοι ελεύθεροι.
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου το πρωί άτομα από τις γειτονιές μας βρεθήκαμε και πάλι στα σχολεία των περιοχών μας μοιράζοντας προκηρύξεις στις οποίες υπήρχε κάλεσμα για τη λαϊκή συνέλευση της επόμενης μέρας. Το 14ο λύκειο τελεί υπό κατάληψη. Εκεί «αγανακτισμένοι γονείς» του συστεγαζόμενου γυμνασίου επιχειρούν να σπάσουν την κατάληψη απειλώντας τους μαθητές που βρίσκονται στο σχολείο και επιχειρώντας να ανοίξουν το λουκέτο. Η παρουσία μας στο χώρο, ως αλληλέγγυων, καθώς και οι δύο κουβάδες νερό που τους έριξαν κατακέφαλα οι καταληψίες μαθητές, οδήγησαν αυτά τα 6-7 άτομα γρήγορα να πάρουν δρόμο από εκεί. Το μεσημεράκι, μαθητές από το 33ο πραγματοποίησαν και πάλι αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και πορεία προς το αστυνομικό τμήμα.
Τρίτη 16 Δεκεμβρίου: Συνεχίζεται για 6η ημέρα η κατάληψη στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Στις 11 το πρωί πραγματοποιήθηκε αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού από μαθητές.
Υπό κατάληψη βρίσκεται και το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα.
Την Τρίτη 16 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκε λαϊκή συνέλευση στον ΗΣΑΠ Πετραλώνων η οποία μετά από συζήτηση πραγματοποίησε κατάληψη στο πολιτιστικό κέντρο, και όπου συνεχίστηκε η συνέλευση οργανώνοντας τις επόμενες δράσεις μας.
Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου: 7η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Οι μαθητές προγραμματίζουν για την επομένη αποκλεισμό της λεωφόρου Συγγρού και στη συνέχεια συμμετοχή στην πορεία στο κέντρο της Αθήνας. 5η ημέρα κατάληψης στο 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα. Πρώτη ημέρα κατάληψης στο 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα.
Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου: Μία μικρή βόλτα στα σχολεία των γειτονιών μας, λίγο πριν συναντηθούμε στην πορεία στο κέντρο της μητρόπολης. Το 14ο λύκειο στο Κουκάκι συνεχίζει για 8η ημέρα την κατάληψη. Ο προγραμματισμένος αποκλεισμός της λεωφόρου Συγγρού δεν έγινε. Υπό κατάληψη και το συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Το γειτονικό 33ο λύκειο συνεχίζει με ολιγόωρες αποχές από τα μαθήματα και συμμετοχή σε κινητοποιήσεις που οργανώνει το ΣΑΣΑ (συντονιστικό ελεγχόμενο από το ΚΚΕ). Στα Πετράλωνα η κατάσταση δείχνει να εκτονώνεται. Το 9ο γυμνάσιο μετράει σήμερα τη δεύτερη ημέρα κατάληψης, ενώ το 12ο λύκειο στα Κάτω Πετράλωνα επέστρεψε στην ασφυκτική καθημερινότητα των σχολικών αιθουσών της πλήξης.
Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου: 9η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στο Κουκάκι. Για τρίτη ημέρα παραμένει κατειλημμένο και το 9ο γυμνάσιο στα Άνω Πετράλωνα. Λαϊκή συνέλευση στον ΗΣΑΠ Πετρραλώνων. Αυτή τη φορά δόθηκε περισσότερος χώρος στη συζήτηση δράσεων που μπορούν να λάβουν χώρα στις γειτονιές μας, μία συζήτηση που κατέληξε σε κάλεσμα για πορεία, το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, με συγκέντρωση στον ΗΣΑΠ των Πετραλώνων.
Παρά το γρήγορο του καλέσματος γύρω στα 150 άτομα, στην πλειοψηφία τους κάτοικοι των περιοχών μας, συγκεντρώνονται στον πεζόδρομο της Θεσσαλονίκης. Η πορεία ξεκινάει διασχίζοντας δρόμους των Άνω Πετραλώνων. Μοιράζονται κείμενα, πετιούνται χιλιάδες τρικάκια.
Τα γραφεία του 3ου διαμερισματικού συμβουλίου (όπου στεγάζεται και η δημοτική αστυνομία) είναι κλειδαμπαρωμένα, η διαταγή έχει ήδη γίνει φανερή από την προηγούμενη Τρίτη. «Όταν έχουν πορεία, κλείστε οτιδήποτε μπορεί να αποτελέσει στόχο». Γράφονται συνθήματα: «Λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών», «Αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη». Ένα «δολοφόνοι» στολίζει την ιλλουστρασιόν επιφάνεια της εισόδου. Μαζί με κόκκινη μπογιά. Συνεχίζουμε…
Προσεγγίζουμε το πολιτιστικό κέντρο του δήμου Αθηναίων «Μελίνα Μερκούρη» στην Ηρακλειδών, στο Θησείο. Καταλαμβάνεται ο χώρος και κλείνει ο δρόμος. Αυθόρμητα, πέφτει η ιδέα να πάμε στην Τεχνόπολη στο Γκάζι και να καταλάβουμε τον ραδιοσταθμό 9,84. Όπερ και εγένετο…
Ύστερα από κάποιες προστριβές στην είσοδο της Τεχνόπολης, την οποία οι σεκιουριτάδες πρόλαβαν και κλείδωσαν (αναφέρθηκε και προηγούμενως η σχετική εντολή που υπήρχε), η πορεία μπαίνει στον προαύλιο χώρο και κατευθύνεται προς το ραδιοσταθμό. Μετά από κάποια λεπτά κατάληψης του 9,84 οι υπεύθυνοι ξεκλειδώνουν την πόρτα που οδηγεί στο στούντιο, το πρόγραμμα διακόπτεται και διαβάζονται το κείμενο της λαϊκής συνέλευσης, μηνύματα αλληλεγγύης στους εξεγερμένους στον ελλαδικό χώρο και το εξωτερικό, καθώς και άμεσης απελευθέρωσης των προφυλακισμένων. Μία διμοιρία ΜΑΤ φθάνει λίγα μέτρα παραπέρα, παραμένει διακριτική έως άφαντη σε σχέση με την πορεία. Την ίδια στιγμή σε γιαπί απέναντι από την Τεχνόπολη αναρτάται το πανό «λευτεριά στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών του 2008». Ορατό τόσο από την Πειραιώς όσο και από τα διάφορα μπαρ της περιοχής. Η πορεία συνεχίζεται στην Πειραιώς και μέσω της Κειριαδών μπαίνει στα Κάτω Πετράλωνα, για να καταλήξει και πάλι στον ηλεκτρικό σταθμό.
Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου: 12η ημέρα κατάληψης στο 14ο λύκειο στου Κουκάκι. 5η ημέρα κατάληψης και στο συστεγαζόμενο 14ο γυμνάσιο. Η συνέλευση των καταληψιών την επόμενη μέρα θα αποφασίσει για το εάν θα κρατήσει το σχολείο κλειστό και τις επόμενες ημέρες.
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου: Οι μαθητές του 14ου λυκείου στο Κουκάκι αποφάσισαν τη λήξη της κατάληψης του σχολείου.
Το βράδυ στις 22 Δεκεμβρίου δέχεται επίθεση με βιτριόλι η μετανάστρια συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα. Η Κωνσταντίνα ήταν μία από τις εκατοντάδες μετανάστριες εργάτριες που εργάζεται χρόνια σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Ήταν γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστών/στριών και Οικιακού Προσωπικού, μάχιμη συνδικαλίστρια, γνωστή για τη στάση της σε πολλά αφεντικά. Είχε έρθει σε κόντρα με την εργοδοσία «ΟΙΚΟΜΕΤ», τον Νικήτα Οικονομάκη (στέλεχος του ΠΑΣΟΚ), είχε αναλάβει υπεργολαβίες σε δύο κρατικές εταιρίες, τον ΗΣΑΠ και την ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), διεκδικώντας ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλλοντας τις παρανομίες στη μισθοδοσία. Είχε προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία και η δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι.
Σάββατο 3 Γενάρη πραγματοποιείται διαδήλωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα
Από αρκετά νωρίς, σε σχέση με το κάλεσμα, κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στην πλατεία Μερκούρη. Στη Δημοφώντος ο όγκος της πορείας μοιάζει με ένα «φίδι» το οποίο έχει ξεχυθεί στους δρόμους των Άνω Πετραλώνων. «Η Κωνσταντίνα δεν είναι μόνη, αφεντικά γουρούνια δολοφόνοι». Στο ύψος των γραφείων του 3ου διαμερισματικού συμβουλίου και της δημοτικής αστυνομίας διμοιρία προσπαθεί να πλευρίσει από μπροστά τη διαδήλωση. Γρήγορα απομακρύνεται διατηρώντας μία απόσταση τουλάχιστον 200 μέτρων. Κατά μήκος της Τριών Ιεραρχών οι τράπεζες γεμίζουν με συνθήματα, ενώ καταστρέφονται και κάποιες κάμερες παρακολούθησης. Συνθήματα γράφονται και έξω από τα γραφεία της τοπικής οργάνωσης της Νέας Δημοκρατίας. Η πορεία στρίβει και κάνει στάση στον σταθμό του ΗΣΑΠ, όπου διαδηλωτές καταστρέφουν τις κάμερες παρακολούθησης και τα ακυρωτικά μηχανήματα. Μία διμοιρία προσπαθεί να προσεγγίσει τους διαδηλωτές που βρίσκονται στο σταθμό από τη μεριά των Κάτω Πετραλώνων, παραμένει όμως στις σκάλες και δε μπαίνει μέσα. Η πορεία ανασυγκροτείται, περνάει από το σπίτι της Κωνσταντίνας και μέσω της Τρώων, της Δημοφώντος και της Νηλέως καταλήγει στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου στο Θησείο, όπου και διαλύεται.
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και ενάντια την αστυνομοκρατία των σταθμών του ηλεκτρικού, τις προηγούμενες ημέρες, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Πέμπτης 15 Ιανουαρίου 2009 στον ΗΣΑΠ των Πετραλώνων, ύστερα από πρωτοβουλία κατοίκων των γειτονιών μας. Στήθηκε μικροφωνική, μοιράστηκαν προκηρύξεις, βάφτηκε με συνθήματα όλος ο σταθμός (εσωτερικά και εξωτερικά) και οι κάμερες παρακολούθησης, ενώ στο τέλος της συγκέντρωσης έγινε σαμποτάζ στα ακυρωτικά μηχανήματα και στα μηχανήματα αυτόματης έκδοσης εισιτηρίων.
Λαϊκή συνέλευση, ύστερα από πρωτοβουλία κατοίκων των γειτονιών μας, θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009 (12.00) στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα. Κεντρικό ζήτημα της συνέλευσης είναι η υπόθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα και η παραπέρα συνέχιση της δράσης μας.
Σάββατο 31 Γενάρη πορεία αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι στον Πειραιά. 500 περίπου διαδηλωτές ξεκίνησαν από τον ηλεκτρικό σταθμό, πέρασαν από τα γραφεία της ΟΙΚΟΜΕΤ (όπου πετάχτηκαν μπογιές στις διμοιρίες και τις κλούβες που είχαν αποκλείσει την πρόσβαση προς την εταιρεία) και μέσω του Πασαλιμανιού κατέληξε στην οδό Γρηγορίου Λαμπράκη, όπου και διαλύθηκε. Νωρίτερα, πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση/παρέμβαση στον ηλεκτρικό σταθμό των Πετραλώνων όπου μοιράστηκαν κείμενα που καλούν στη νέα λαϊκή συνέλευση στις 7 Φεβρουαρίου και γράφτηκαν συνθήματα.
Λαϊκή συνέλευση 7ης Φεβρουαρίου. Η συνέλευση βρισκόταν σε εξέλιξη όταν έγινε αντιληπτή κάμερα που βρισκόταν στην ταράτσα παρακείμενης διώροφης κατοικίας. Κάτοικοι που συμμετείχαν στη λαϊκή συνέλευση κινήθηκαν προς το κτίριο, ανέβηκαν στη ταράτσα και εντόπισαν τον ρουφιάνο Καλπάκα Αντώνιο, συνεργάτη .του γνωστού τηλερουφιάνου Τριανταφυλλόπουλου, που κατέγραφε τη λαϊκή συνέλευση για την ιστοσελίδα zougla.gr. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο ρουφιάνος που βρισκόταν στην ταράτσα καθόταν σε σημείο όπου δεν ήταν ορατός από την πλατεία και το δρόμο. Οδηγείται στην πλατεία όπου βρίσκεται και ο υπόλοιπος κόσμος. Γείτονες από τα γύρω σπίτια και θαμώνες καφενείου βρίσκονται στην πλατεία μαζί μας, δηλώνοντας μάλιστα ότι ο συγκεκριμένος τύπος περιφέρονταν στο σημείο ώρες πριν αρχίσει η λαϊκή συνέλευση, προφανώς ψάχνοντας ταράτσα με την καλύτερη θέα!!! Ύστερα από συζήτηση της λαϊκής συνέλευσης αφέθηκε να φύγει από το σημείο, ενώ ο εξοπλισμός και το υλικό παρακολούθησης κατασχέθηκαν για να εξεταστούν και να καταστραφούν.
Λαϊκή συνέλευση της Κυριακής 15 Φεβρουαρίου κεντρικό θέμα της συζήτησης ήταν η οργάνωση δράσεων για την Κωνσταντίνα Κούνεβα. Το επόμενο Σάββατο, 21 Φεβρουαρίου, στις 12.00, στο Πάντειο πανεπιστήμιο, η Λαϊκή Συνέλευση καλεί σε μία συνάντηση ανταλλαγής πληροφοριών και ενημέρωσης σχετικά με την υπόθεση της Κωνσταντίνας όσους και όσες ασχολούνται με το θέμα όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Μεταξύ αυτών που έχουν καλεστεί είναι η «Ανοιχτή Συνέλευση Αλληλεγγύης στην Κ. Κούνεβα», η πρωτοβουλία των πρωτοβάθμιων σωματείων, λαϊκές συνελεύσεις άλλων γειτονιών, δικηγόροι και η ψυχίατρος Κ. Μάτσα που βρίσκονται σε επαφή με την ίδια την Κωνσταντίνα κ.α.
Το απόγευμα της Παρασκευής 20 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε μία πολύ εύστοχη κίνηση της λαϊκής συνέλευσης των κατοίκων Πετραλώνων/Κουκακίου/Θησείου, ύστερα από σχετική απόφαση που πάρθηκε την προηγούμενη Κυριακή. Έγινε κατάληψη στον σταθμό του ΗΣΑΠ, διαβάζοταν συνεχώς κείμενα από το μικρόφωνο του σταθμού, ενώ αντί να χτυπήσουν εισιτήριο, στους επιβάτες μοιραζόταν το κείμενο της λαϊκής συνέλευσης.
Λαϊκή συνέλευση το Σάββατο 7 Μαρτίου, στις 12 μ.μ., στην πλατεία Μερκούρη.
Κατάληψη στον ηλεκτρικό σταθμό του Ταύρου πραγματοποιήθηκε στις 12 Μαρτίου το απόγευμα από τη Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων, Κουκακίου, Θησείου. Η επιλογή του συγκεκριμένου σταθμού, που αποφασίστηκε στην τελευταία λαϊκή συνέλευση, βασίστηκε στην εκτίμηση ότι ο λόγος για την υπόθεση της Κωνσταντίνας έχει διεισδύσει αρκετά στις γειτονιές των Πετραλώνων, οπότε επιλέχθηκε και το παραπέρα άνοιγμα σε γειτονικές περιοχές. Η κατάληψη διήρκεσε 2 ώρες και μοιράστηκαν 1.500 κείμενα, τόσο της Λαϊκής Συνέλευσης όσο και της Συνέλευσης Αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα. Την ίδια στιγμή παρόμοιες κινήσεις πραγματοποιήθηκαν σε ακόμη πέντε σταθμούς του μετρό (Αιγάλεω, Άγιος Αντώνιος, Δάφνη) και του ΗΣΑΠ (Νέα Ιωνία, Μοναστηράκι), είτε από λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών είτε από τη συνέλευση αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και αναρχικούς/αντιεξουσιαστές.
Και κάπως έτσι μπήκαμε στο εγκαταλελειμμένο κτήριο του πρώην ΠΙΚΠΑ το μεσημέρι της 4ης Απριλίου 2009…
Κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008 δημιουργήθηκε από υγειονομικούς και μη η Συνέλευση για την Υγεία. Άτομα που συμμετείχαν στη Συνέλευση για την Υγεία συμμετείχαν παράλληλα και στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονταν εκείνη την χρονική περίοδο στα Πετράλωνα, οι δυο συνελεύσεις ήρθαν σε επαφή και αποφάσισαν να συστεγάσουν τις επιθυμίες τους, καταλαμβάνοντας τον Απρίλιο του 2009 το εγκαταλελειμμένο κτίριο του πρώην ΠΙΚΠΑ, στο συνοικισμό των πέτρινων στα Άνω Πετράλωνα. Η κατάληψη λειτουργούσε από τη Λαϊκή Συνέλευση Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, ενώ η Συνέλευση για την Υγεία επεξεργαζόταν την ιδέα του κοινωνικού ιατρείου. Η επιλογή της κατάληψης έγινε σε μια προσπάθεια να καταδειχθεί ο χαρακτήρας του εγχειρήματος και να το φέρει σε επαφή με τα υπόλοιπα αυτοοργανωμένα εγχειρήματα.
Σάββατο 4 Απριλίου 2009: Το μεσημέρι η Λαϊκή Συνέλευση Πετραλώνων, Θησείου, Κουκακίου κατέλαβε το πρώην ΠΙΚΠΑ, στα Άνω Πετράλωνα, στη συνοικία των «Πέτρινων». Η κατάληψη του συγκεκριμένου οικήματος και η δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου στις γειτονιές μας αποτέλεσε προϊόν προεργασίας στις λαϊκές συνελεύσεις που έλαβαν χώρα τους δύο προηγούμενους μήνες στις γειτονιές μας.
Η νέα λαϊκή συνέλευση ορίστηκε για την Τρίτη 7 Απριλίου, στις 7 το απόγευμα. Άμεσα ξεκίνησαν οι εργασίες τόσο στην αυλή όσο και στον εσωτερικό χώρο, ενώ σε γενικές γραμμές το οίκημα βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση. Οι γείτονες έδειξαν ενδιαφέρον για την κίνηση, τα θετικά σχόλια ήταν αρκετά, ενώ κάποιοι βοήθησαν και στις εργασίες.
Κυριακή 5 Απριλίου: Ολοκληρώθηκε η πρώτη ανοιχτή συνέλευση της κατάληψης με τη συμμετοχή πάρα πολύ κόσμου, μεταξύ αυτών και αναπάντεχα πολλών γειτόνων της κατάληψης.
Τρίτη 7 Απριλίου: Νωρίς το μεσημέρι η κατάληψη δέχεται επίσκεψη από έναν υπεύθυνο του Ιπποκράτειου, μαζί με τον υπεύθυνο της ασφάλειας του νοσοκομείου. Ισχυρίζονται ότι είναι ιδιοκτησία τους ο χώρος, ότι δεν έχει πάρει κανείς άδεια για την κατάληψη(!) και απειλούν ότι θα καλέσουν την αστυνομία, όπως και γίνεται. Μέσα σε λίγα λεπτά συγκεντρώνονται δεκάδες κάτοικοι στο χώρο, ενώ οι υπεύθυνοι του Ιπποκράτειου μαζί με το περιλοπικό που φθάνει στο σημείο αναχωρούν, προφανώς για το τοπικό αστυνομικό τμήμα. Ο κόσμος της γειτονιάς έμεινε και περιφρούρησε την κατάληψη ενώ οι υπεύθυνοι του Ιπποκράτειου δεν επέστρεψαν ξανά.
Ανακοίνωση της κατάληψης ΠΙΚΠΑ στα Άνω Πετράλωνα την Τρίτη 7 Απριλίου 2009
Πρώτες σκέψεις για την κατάληψη του διώροφου σπιτιού στις 4 Απρίλη 2009 στην Ευγενίου Αντωνίαδου 29 και Τιμοδήμου, στα Άνω Πετράλωνα (στα Πέτρινα), στο οποίο υπολειτουργούσε το ΠΙΚΠΑ και έχει εγκαταλειφθεί εδώ και 4 χρόνια.
Η κίνηση αυτή προέκυψε μέσα από τις συζητήσεις της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων του Θησείου, του Κουκακίου και των Πετραλώνων, που χρόνια τώρα δραστηριοποιείται στις γειτονιές αυτές.
Στην εξέγερση του Δεκέμβρη με αφορμή τη δολοφονία του δεκαπεντάχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου η λαϊκή συνέλευση κατοίκων ξανασυναντιέται σχεδόν κάθε Κυριακή για να συζητήσει πως έχουν διαμορφωθεί οι κοινωνικές συνθήκες, για να εκφράσει την αλληλεγγύη στους συλληφθέντες των Δεκεμβριανών και στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία δέχτηκε δολοφονική επίθεση στις 23/12/2008 στην Δημοφώντος και Δρυόπων, στα Άνω Πετράλωνα. Η λογική των λαϊκών συνελεύσεων ήταν πάντα στα πλαίσια της αυτοοργάνωσης και της δυνατότητας να παίρνουμε αποφάσεις και να κάνουμε πράξη τα θέλω μας, εμείς, για εμάς, μακριά από ιεραρχίες και εμπορευματικές λογικές, έξω από κοινοβούλια, κόμματα, ΜΜΕ και φορείς. Μέσα από τις συνελεύσεις του τελευταίου διαστήματος, προέκυψε η ανάγκη και η θέληση για τη δημιουργία ενός ανοιχτού κοινωνικού χώρου συνεύρεσης της γειτονιάς. Έτσι, λοιπόν, οι κάτοικοι κατέλαβαν το κτίριο του πρώην ΠΙΚΠΑ.
Στο κατειλημμένο κτίριο θα πραγματοποιούνται εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές και συνελεύσεις. Μέχρι τώρα πραγματοποιούνται συνελεύσεις από τη «συνέλευση για την υγεία», για τη δημιουργία ενός χώρου υγείας. Η συνέλευση αυτή ξεκίνησε μετά το Δεκέμβρη από εργαζόμενους υγειονομικούς και μη. Έχει πραγματοποιήσει δύο καταλήψεις στα ταμεία του Ερυθρού Σταυρού και της Αγίας Όλγας, με σκοπό τη διέλευση του κόσμου στα νοσοκομεία χωρίς αντίτιμο καθώς πιστεύει ότι η υγεία ανήκει σε όλους και δεν είναι εμπορεύσιμη.
Ο χώρος είναι ανοιχτός σε όσους επιθυμούν να συγκρουστούν με την υπάρχουσα αθλιότητα που σκιάζει κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Όσων, ενάντια στην απομόνωση, τη διαμεσολάβηση, την εξατομίκευση προτάσσουμε τη συλλογική μας δράση ώστε να πάρουμε την τύχη της ζωής και της γειτονιάς μας στα χέρια μας.
Κατάληψη ΠΙΚΠΑ- Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος
Διήμερο αλληλεγγύης στην Κωνσταντίνα Κούνεβα θα πραγματοποιήσει το σαββατοκύριακο 23 και 24 Μαΐου η Λαϊκή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων, Θησείου, Κουκακίου. Την πρώτη ημέρα οι εκδηλώσεις θα γίνουν στην πλατεία Μερκούρη, στα Άνω Πετράλωνα, ενώ τη δεύτερη ημέρα οι προβολές (μεταξύ αυτών και ενός βίντεο του ανοιχτού εργαστηρίου αυτομόρφωσης κάμερας και μοντάζ) θα γίνουν στην κατάληψη του ΠΙΚΠΑ (Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, στη συνοικία των “πέτρινων”, στα Άνω Πετράλωνα).
Ο Δεκέμβρης στο επίπεδο γειτονιών (Κυψέλη, Εξάρχεια, Φιλαδέλφεια, Πετράλωνα, Μπραχάμι κα), βρήκε την έκφρασή του μέσα από διάφορα εγχειρήματα συλλογικών και αδιαμεσολάβητων δράσεων. Εγχειρήματα τα οποία ξεπετάχτηκαν μέσα από τις φωτιές της εξέγερσης και, ανεξάρτητα από την σύνθεσή τους, πρόταξαν την άμεση και αδιαμεσολάβητη δράση μέσα από συλλογικές, αντιιεραρχικές και αυτοοργανωμένες διαδικασίες. Προτάγματα που ήρθαν σε ρήξη με τις λογικές ανάθεσης της ζωής μας. Μακριά από δίπολα διαχωρισμού νομίμου ή παράνομου. Διαδικασίες μέσα από τις οποίες οι άνθρωποι επανέκτησαν την χαμένη εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6µµ στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιµοδήµου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα-askpthk.espivblogs.net
