Σάββατο 29/6, 7μμ, Ολυμπίου και Φαλήρου, Παραδοσιακό Γλέντι ενάντια στο AirBnB και την τουριστική ανάπτυξη.
Κυριακή 30/6, 12μμ, Ολυμπίου και Φαλήρου, συνάντηση για να αντιμετωπίσουμε το φαινόμενο του AirBnB και της τουριστικής ανάπτυξης.
Πρωταρχικό κείμενο για την συγκρότηση πρωτοβουλίας κατοίκων:
Έχεις χάσει το σπίτι σου ή τους γείτονές σου?
Απειλείσαι με έξωση?
Δεν σου ανανεώνει συμβόλαιο?
Ο ιδιοκτήτης σε πιέζει για αύξηση ή ακόμα και για να φύγεις?
Σου κόβουν νερό και ρεύμα?
Δεν βρίσκεις σπίτι στο Κουκάκι?
ΙΣΩΣ ΕΙΣΑΙ ΘΥΜΑ ΤΟΥ AIRBNB ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ
Στην καπιταλιστική κοινωνία μέσα στην οποία προσπαθούμε να επιβιώσουμε, οποιαδήποτε ανάγκη γίνεται εμπόρευμα σε μια προσπάθεια περαιτέρω κέρδους και ελέγχου. Η στέγαση, μία από τις βασικότερες ανάγκες κάθε ανθρώπου, δε θα μπορούσε να ξεφύγει από αυτή την συνθήκη. Από τις απαρχές του θεσμού της ιδιοκτησίας επικράτησε μια λογική πως ένα κομμάτι γης δεν ανήκει σε αυτούς που την χρησιμοποιούν αλλά σε αυτούς που κατέχουν “τίτλους εξουσίας” πάνω ?του. Ακολουθώντας αυτή την λογική σήμερα οι άνθρωποι έχουν χάσει κάθε δικαιοδοσία πάνω στα σπίτια που οι ίδιοι κατοικούν. Έτσι, το αν θα μπορεί κάποιος σήμερα να έχει σπίτι ορίζεται από τελείως εξωγενείς και ανεξέλεγκτους παράγοντες όπως η οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη μιας περιοχής, η οποία αναπάσα στιγμή, μέσω ιδιοκτητών και κατόχων ακινήτων, εκτοξεύει τα ενοίκια και την αξία των σπιτιών. Αυτό επηρεάζει -αργά η γρήγορα- όλο τον πληθυσμό της περιοχής και κυρίως τους φτωχότερους/ες, τις μετανάστες/-τριες, τα τρανς άτομα καθώς και τα άτομα με κατοικίδια ζώα οι οποίοι/ες αδυνατώντας να βρουν σπίτι ή να ανταποκριθούν στο (υψηλό) ενοίκιο μένουν άστεγοι/ες ή εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και τις γειτονιές τους. Έτσι δημιουργείται ένα φαινόμενο μαζικού εκτοπισμού.
Σε περιοχές, μάλιστα οι οποίες πλασάρονται ως τουριστικός προορισμός η έννοια της κατοικίας καταργείται μαζί και η γειτονιά και ότι μπορεί να εμπεριέχει (π.χ. σχολεία και ανοιχτές πλατείες). Την θέση της κατοικίας παίρνει το AirBnB και οι τουρίστες και οι αντίστοιχες επιχειρήσεις, η γειτονιά αγοράζεται εξ’ ολοκλήρου από επενδυτές και μετατρέπεται σ’ ένα ανοιχτό ξενοδοχείο. Οικοδομούνται νέα πολυτελή κτήρια και ξενοδοχεία, ιδιωτικοποιούνται πράσινοι χώροι, περιφράσσονται οι ανοιχτοί. Σε αυτά τα αναπτυξιακά πλαίσια, η ένταση της εργασίας (μισθωτής σκλαβιάς) ανεβαίνει ώστε ντόπιοι και μετανάστες να εξυπηρετήσουν τον τουρισμό, τα ντόπια και ξένα αφεντικά.
Η βραχυχρόνια μίσθωση (airbnb) τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται με ραγδαίους ρυθμούς στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, με 3 εκατομμύρια σπίτια σε 200 χώρες. Το airbnb βέβαια δεν είναι κάτι που έσκασε από τον ουρανό, ούτε μία νέα τάση της μόδας, αντίθετα εντάσσεται στα πλαίσια του εξευγενισμού (gentrification) ολόκληρων περιοχών ή και πόλεων, στα κερδοφόρα πλάνα των real estate, των πολυεθνικών κολοσσών, των επιχειρηματιών, των μικροϊδιοκτητών, του Δήμου Αθηναίων και του ελληνικού κράτους. Πως αλλιώς να εξηγηθεί το ότι οι δύο τελευταίοι πλασάρουν τις γειτονιές μας όλη την ώρα είτε ως υποβαθμισμένες, είτε ως ιδανικά-εναλλακτικά τουριστικά προϊόντα? Η προώθηση μιας γειτονιάς ως τουριστικό προϊον ελκύει τουρίστες, οι τουρίστες τους επενδυτές και οι επενδυτές σε συνεργασία με τις αρχές εντείνουν στο μάξιμουμ μια τέτοια κατάσταση επεκτείνοντας τις δουλειές τους σε δίπλα και πάρα δίπλα περιοχές. Για να αγοραστούν κομμάτια γης σε αυτές τις περιοχές με αρκετά χαμηλή τιμή, οι αρχές τις χαρακτηρίζουν υποβαθμισμένες είτε δημιουργούν συνθήκες υποβάθμισης. Στην συνέχεια το ντόπιο και πολυεθνικό κεφάλαιο πουλάει τις περιοχές πολύ ακριβότερα όταν αυτές οι γειτονιές προσελκύσουν πληθυσμό με υψηλό κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό status quo. Ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας αποτελεί η πληθυσμιακή αλλαγή και η κατάκτηση της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής της γειτονιάς από την πολυεθνική μεσαία και ανώτερη τάξη και τις επιχειρήσεις τους.
Αν και ο πρόεδρος της ΠΟΜΙΔΑ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Αττικής) κ.Στράτος Παραδιάς δήλωσε ότι: «Η δραστηριότητα των βραχυχρόνιων μισθώσεων στη χώρα μας αναπτύχθηκε σε δεκάδες χιλιάδες κενά, ημιτελή, ή μη χρησιμοποιούμενα ακίνητα, γι’ αυτό και δεν προκάλεσε εξώσεις πουθενά στη χώρα, όπως κάποιοι εντελώς αναληθώς ισχυρίστηκαν», η πραγματικότητα για πολλούς και πολλές που διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την βία, στο Κουκάκι και αλλού, είναι εντελώς διαφορετική. Η τουριστική “ασφυξία”, ο πόλεμος φθοράς με κόψιμο νερού και ρεύματος, η άρνηση ανανέωσης συμβολαίου, και οι εξώσεις, συνθέτουν όλα μαζί έναν πόλεμο χαμηλής έντασης για την εξαφάνιση της κοινωνικής βάσης και κατ’ επέκταση της ίδιας της κοινωνικής ζωής.
Μακριά από ΜΚΟ, κρατικά ιδρύματα, εναλλακτικές ομάδες πρέπει να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας αποφασίζοντας για τις γειτονιές που θέλουμε, υπερασπίζοντας τους πιο ευάλωτους γείτονες και γειτόνισσες μας σε μια προσπάθεια δημιουργίας αλληλέγγυων σχέσεων μεταξύ μας.
Αν εσύ ή άλλοι άνθρωποι που γνωρίζεις βρίσκονται σε αυτή την κατάσταση έλα σε επικοινωνία μαζί μας για να βγάλουμε άκρη με το τι γίνεται στην γειτονιά και το τι μπορούμε να κάνουμε για αυτό.
Οργανωνόμαστε άμεσα και ισότιμα, στις γειτονιές μας, για να σταματήσουμε τις εξώσεις, τις αυξήσεις ενοικίων και την επέλαση της τουριστικής βιομηχανίας.
Οι γειτονιές μας δεν είναι προς πώληση.
Πρωτοβουλία κατοίκων από το Κουκάκι και τις γύρω περιοχές
