Το Σάββατο 19 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε μετά από πρωτοβουλία της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου πορεία για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν από τους φασίστες Διονύση Λιακόπουλο και Χρήστο Στεργιόπουλο στην Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων, στα Άνω Πετράλωνα.
Η πορεία αποτέλεσε την κορύφωση του τριημέρου 17-18-19 Ιανουαρίου για τα έξι χρόνια από την δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν, το οποίο διοργάνωσε η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου και περιελάμβανε την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019 συγκέντρωση στο σημείο της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν, την Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019 εκδήλωση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ με θέμα «Αντιμέτωποι με τη δυστοπία των εθνικισμών, της μισαλλοδοξίας και του φασισμού» και το Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2019 την πορεία για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν.
Η πορεία, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 700 άτομα, ξεκίνησε από την πλατεία Μερκούρη και κινήθηκε στους δρόμους των Άνω Πετραλώνων και του Θησείου, ενώ στάση λίγων λεπτών πραγματοποιήθηκε στο σημείο της δολοφονίας στην συμβολή των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων, στα Άνω Πετράλωνα. Κάθ’ όλη την διάρκεια της πορείας μοιράζονταν κείμενα και φωνάζονταν συνθήματα.
Ακολουθεί το κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου:
Δε ξεχνάμε τον Σαχτζάτ Λουκμάν, τον Petrit Zifle, τον Ζακ/Zachie oh!, τον Παύλο Φύσσα…
Παλεύουμε όλοι μαζι ενάντια στον φασισμό και τον καπιταλισμό που τον γεννά και τον θρέφει
Μέσα σε μια συνθήκη πολέμων και ανταγωνισμών των κυρίαρχων και τη στιγμή που πνέει ούριος άνεμος για την ακροδεξιά σε όλη την Ευρώπη το τελευταίο χρόνο έχει ξαναέρθει στο προσκήνιο το ζήτημα της ονοματοδοσίας της Μακεδονίας. Το «μακεδονικό ζήτημα» έχει ανακινηθεί εξαιτίας των γεωπολιτικών σχεδίων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των επιδιώξεων των κρατών της περιοχής, αλλά και των οικονομικών συμφερόντων των αφεντικών στη βαλκανική χερσόνησο. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες τα κοινοβουλευτικά κόμματα χρησιμοποιούν μια εθνικιστική ρητορική προκειμένου να προσελκύσουν ψηφοφόρους. Μην έχοντας να υποσχεθούν τίποτα άλλο παρά περισσότερη εκμετάλλευση και καταπίεση υποδεικνύουν εξωτερικούς και εσωτερικούς εχθρούς, θέλοντας να αποπροσανατολίσουν την κοινωνία και να πλειοδοτήσουν για το ποιος είναι περισσότερο πατριώτης. Αυτή η πραγματικότητα δε μας παραξενεύει. Οι αντιφασιστικές κορώνες των κυβερνώντων, οι διακηρύξεις περί δημοκρατικών τόξων και η εριστική αγάπη για την πατρίδα δεν μπορούν να αποκρύψουν ότι ο φασισμός αποτέλεσε διαχρονικά την πιο ωμή μορφή του καπιταλισμού.
Η ονοματοδοσία της γειτονικής χώρας δημιούργησε ένα γόνιμο εθνικιστικό έδαφος ώστε οι φασίστες να ξαναβγούν από τις τρύπες τους και να αποκτήσουν ξανά μέρος της χαμένης τους δυναμικής. Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν από κομματικούς, στρατιωτικούς, εκκλησιαστικούς κύκλους υπήρξαν η κατάλληλη ευκαιρία, για να διασπείρουν το δηλητήριό τους, να νομιμοποιήσουν κοινωνικά την παρουσία τους και να επιτεθούν πάντα με τις πλάτες της αστυνομίας σε κατειλημμένους χώρους και τον κόσμο του αγώνα. Ταυτόχρονα, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πάντα θετική διάθεση των μαθητών για καταλήψεις και να επιβάλλουν τη μισαλλόδοξη συνθηματολογία τους και το ρατσιστικό τους παραλήρημα.
Με όποιο προσωπείο κι αν εμφανίζονται οι φασίστες, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι η εμπροσθοφυλακή του κράτους και του κεφαλαίου προκειμένου να επιβάλλουν τους αντικοινωνικούς τους σχεδιασμούς. Πριμοδοτήθηκαν από τα αφεντικά μεταξύ άλλων για να ψηφίσουν την κατάργηση του 8ωρου και τα μέτρα στήριξης των εφοπλιστών, να δημιουργήσουν εργοδοτικά σωματεία και απεργοσπαστικούς μηχανισμούς. Ενώ ταυτόχρονα αποτελούν το μακρύ χέρι της καταστολής, ένας παρακρατικός μηχανισμός που προσπαθεί να εκφοβίσει, να καταστείλει και επιτίθεται σε όσους και όσες αγωνίζονται ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Αυτές τις επιθέσεις των φασιστών τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας, στους δρόμους των γειτονιών μας. Δε ξεχνάμε τη δολοφονική επίθεση 15-20 χρυσαυγιτών σε μάθημα ισπανικών στο στέκι Αντίπνοια στα Κάτω Πετράλωνα τον Ιούνιο του ’08. Τη βάρβαρη επίθεση με βιτριόλι στην αγωνιζόμενη μετανάστρια εργάτρια Κούνεβα το Δεκέμβρη του ’08 στην Τρώων από φασιστομπράβους του εργολάβου καθαριότητας Οικονομάκη. Τις τρεις απόπειρες εμπρησμού της κατάληψης Παναιτωλίου 21 στον περιφερειακό του Φιλοπάππου μέσα στο 2018. Δε ξεχνάμε το βράδυ της Κυριακής 24 Ιουνίου 2018 όταν ομάδα 50 φασιστοειδών που ξεπήδησε από εθνικιστική συγκέντρωση στην πλατεία Συντάγματος και υπό αστυνομική παρακολούθηση, επιτέθηκε με μολότοφ, πέτρες και σίδερα στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ στα Άνω Πετράλωνα την ώρα που βρισκόταν στο χώρο η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου.
Οι επιθέσεις αυτές δε μας τρομοκρατούν, μας εξοργίζουν. Ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε απέναντι σε κάθε μηχανισμό που επιβουλεύεται τη ζωή μας.
Έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Σαχτζάτ Λουκμάν από τους φασίστες Διονύση Λιακόπουλο και Χρήστο Στεργιόπουλο στις 17 Ιανουαρίου 2013, στην Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων, στα Άνω Πετράλωνα. Έξι χρόνια μετά από εκείνο το πρωινό που οι φασίστες δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον πρώτο άνθρωπο με σκούρο δέρμα που βρέθηκε στο δρόμο τους. Έξι χρόνια μετα τη δολοφονία ενός μετανάστη-εργάτη, δηλαδή του πιο υποτιμημένου ανθρώπου από τα αφεντικά. Έξι χρόνια μετά και ο θάνατος δεν αποτελεί μία συνθήκη εξαίρεσης, αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό της δυστοπίας που συνθέτουν ο φασισμός, ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία. Το μίσος για κάθε τι «διαφορετικό» από ό,τι μας επιβλήθηκε ως «κανονικό», έχει διεμβολίσει την καθημερινότητα και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής έχει επιβληθεί και μετατραπεί σε κανονικότητα. Μία κανονικότητα στην οποία έρχονται να προστεθούν το τελευταίο καιρό τα ονόματα του Petrit Zifle, της Ελένης Τοπαλούδη, της Αγγελικής Πέτρου, του Ζακ/Zachie oh!, των χιλιάδων νεκρων στα σύνορα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τόσων άλλων που δε θα μάθουμε ποτέ το όνομά τους. Θύματα των φασιστών, των μπάτσων και των αφεντικών, θύματα της πατριαρχίας και του σεξισμού, δολοφονίες ανθρώπων που όρθωσαν το ανάστημά τους διεκδικώντας τη ζωή τους, δολοφονίες που μας θυμίζουν ότι ο Μεσαίωνας δεν είναι τόσο μακρία.
Με κοινή δράση των από κάτω να συντρίψουμε τις φασιστικές συμμορίες, το ρατσιστικό μίσος και τις φασιστικές αντιλήψεις. Δε θα μας μετατρέψουν σε κανίβαλους. Δε θα αφήσουμε το φόβο να κυριαρχήσει. Μοναδική διέξοδο για όλους εμάς αποτελούν η συλλογικοποίηση, η αυτοοργάνωση και ο αγώνας. Θέλουμε να παλέψουμε συλλογικά και από κοινού, ενάντια στο φασισμό, το κράτος, το κεφάλαιο. Αυτή η πάλη δε μπορεί παρά να είναι ταξική, αντιθεσμική, ανατρεπτική. Δε μπορεί παρά να διεξάγεται στους χώρους δουλειάς, τα σχολεία, τις σχολές, τις γειτονιές, τους δρόμους.
Χτίζουμε κοινότητες αγώνα, ενάντια σε κάθε διαχωρισμό έμφυλο, θρησκευτικό, φυλετικό, εθνικό.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης, ελευθερίας, δικαιοσύνης.
Συγκέντρωση Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019, 7μμ, στο σημείο της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν, από τους φασίστες Διονύση Λιακόπουλο και Χρήστο Στεργιόπουλο στην Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων, στα Άνω Πετράλωνα.
Eκδήλωση Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019, 7μμ, στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ Προβολή και Συζήτηση: Αντιμέτωποι με τη δυστοπία των εθνικισμών, της μισαλλοδοξίας και του φασισμού.
Πορεία Σάββατο 19 Ιανουαρίου, πλ. Μερκούρη, 12μμ, για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν.
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
κάθε Κυριακή 6μμ συνέλευση στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Άνω Πετράλωνα – askpthk.espivblogs.net
