Την 1η Νοεμβρίου πραγματοποιήθηκε πορεία για την υπεράσπιση του άλσους του Μπαρουτάδικου στην οποία συμμετείχαν εκατό περίπου άτομα. Πολλοί αιγαλιώτες και αιγαλιώτισσες -οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι- αλλά και αλληλέγγυοι/ες από ακηδεμόνευτες συλλογικότητες γειτονικών περιοχών. Μετά από συγκέντρωση μιας ώρας στο Πατινάζ η πορεία κινήθηκε μέσα από τη γειτονιά του Λιούμη δηλώνοντας την παρουσία και το πείσμα των αντιστεκόμενων ενάντια στην τσιμεντοποίηση μέρους του άλσους, ανανεώνοντας το ενδιαφέρον των περίοικων για μια υπόθεση που θεωρούσαν ότι έχει λήξει από τα τέλη του 2015. Η πορεία μέσω της Ιεράς Οδού κινήθηκε προς το Δημαρχείο, όπου υπήρχε σε εξέλιξη δημοτικό συμβούλιο με θεματικές άσχετες ως προς την υπόθεση του Μπαρουτάδικου. Αυτό δεν είχε σημασία αφού η παρέμβαση δεν στόχευε σε κάποιου είδους συνδιαλλαγή με τη διαδικασία του δημοτικού συμβουλίου αλλά στη διακοπή του και την ανακοίνωση από μεριάς των διαδηλωτών της διάθεσής τους να μην επιτρέψουν την τσιμεντοποίηση του Πατινάζ. Αφού αυτό κατέστη όσο περισσότερο σαφές γινόταν προς ένα δημοτικό συμβούλιο φαινομενικής αδιαφορίας, απαξίωσης έως και ειρωνείας (πλην του εκπροσώπου του “Ρήγματος στα Δυτικά” που αποχώρησε από τη διαδικασία, καθώς, ευθύς εξαρχής της υπόθεσης, ως δημοτική παράταξη τάσσεται ενάντια στην κατασκευή του έργου μέσα στο Μπαρουτάδικο) δόθηκε ένα ραντεβού στους δρόμους. Έγινε σαφές ότι η πόλη θα μπει σε τροχιά σύγκρουσης από τη στιγμή που θα εμφανιστούν μπουλντόζες στο Μπαρουτάδικο, μιας σύγκρουσης τόσο με τους εργολάβους όσο και με τους “αγανακτισμένους” που θα εμφανίσει ο δήμαρχος (την προηγούμενη φορά ο Δ. Μπίρμπας είχε αναγκάσει τους εργάτες κήπων του δήμου να παριστάνουν τους υπερασπιστές του έργου στο πλαίσιο του 8ώρου τους, δρομολογώντας έτσι, τεχνηέντως, μια συνθήκη κοινωνικού αυτοματισμού), μιας σύγκρουσης τόσο με τους παραταξιακούς κομισάριους όσο και με τα ΜΑΤ.
Ο κύβος ερρίφθη.
Συνέλευση αγώνα για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου
