Το Σάββατο 31 Μαρτίου πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις για τις ελεύθερες μετακινήσεις σε πολλούς σταθμούς του ΗΣΑΠ και του Μετρο από Συνελεύσεις Γειτονιών, Στέκια, Καταλήψεις και Αναρχικές Ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά. Από τις 11:30 το πρωί είχαν ξεκινήσει παρεμβάσεις με μοιράσματα κειμένων σε διάφορους σταθμούς και στις 12:30 ο κόσμος συνέκλινε στο σταθμό Αττική για την κοινή παρέμβαση, μπλοκάροντας τα ακυρωτικά μηχανήματα, μοιράζοντας κείμενα και κουβεντιάζοντας με εργαζόμενους και επιβάτες.
Εμείς ξεκινήσαμε απο τον ΗΣΑΠ Πετραλώνων και μετά απο μισάωρη παρέμβαση συντηθήκαμε με άλλο κόσμο που ήρθε απο Πειραιά και Καλλιθέα, μεταβήκαμε στον σταθμό Ομονοίας, όπου πραγματοποιήσαμε πορεία στο εσωτερικό του σταθμού και καταλήξαμε στον σταθμό Αττική.
Ελεύθερες μετακινήσεις για όλες και όλους.
Αγώνας ενάντια στους αποκλεισμούς στα Μ.Μ.Μ., τα συστήματα ελέγχου και επιτήρησης, τις μπάρες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο
Ακολουθεί το κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου:
Ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας
Το να μετακινείσαι μέσα στην πόλη με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια αναγκαία συνθήκη για εμάς τους από τα κάτω, πολλές φορές επιβαλλόμενη από την ανάγκη για επιβίωση. Οι εργαζόμενοι-ες, οι άνεργοι-ες, οι μαθητές-τριες, οι φοιτητές-τριες για να μεταβούμε καθημερινά στον χώρο δουλειάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή απλά για να πάμε μια βόλτα χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ για να καλύψουμε τις μεγάλες αποστάσεις μέσα στη μητρόπολη, καθώς είναι τα μοναδικά μέσα ανάλογα των οικονομικών μας δυνατοτήτων.
Τα τελευταία χρόνια όπου η φτώχεια και η εξαθλίωση αγγίζει όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια, το ποσοστό των επιβατών που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς εισιτήριο αυξήθηκε. Η απάντηση σε αυτό από πλευράς κράτους και εταιριών που διαχειρίζονται τα ΜΜΜ ήταν η όξυνση του ελέγχου, η στοχοποίηση όσων δεν ακυρώνουν εισιτήριο και η καταστολή όσων-ες παλεύουν για την ελεύθερη μετακίνηση με τα ΜΜΜ. Σε αυτή την κατεύθυνση επινόησαν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τις μπάρες στους σταθμούς και τα λεωφορεία προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, να επεκτείνουν τον έλεγχο πάνω στη ζωή μας καταγράφοντας κάθε μας κίνηση και αποκλείοντας από την χρήση των ΜΜΜ όποιον και όποια από εμάς δεν θέλει ή δεν μπορεί να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Έτσι έχει αναπτυχθεί από το κράτος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μια ολόκληρη προπαγάνδα εναντίων των λεγόμενων «τζαμπατζήδων» ώστε να σπάσει η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται μεταξύ των επιβατών με την ανταλλαγή εισιτηρίων και η αλληλοστήριξη και στη θέση τους να αναπτυχθούν κανιβαλιστικές λογικές που στρέφουν τον ένα επιβάτη εναντίον του άλλου. Ταυτόχρονα αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο και επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τους ολοένα εντεινόμενους έλεγχους και την επιθετικότητα των ελεγκτών, που θέλουν να τρομοκρατήσουν τους επιβάτες που δεν έχουν εισιτήριο ή απλά δεν τους αρέσουν τα χαρακτηριστικά τους. Γνωρίζουμε ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ βιώνουν και οι ίδιοι τους εργοδοτικούς εκβιασμούς. Ωστόσο, ακόμα κι αν θέλαμε να κατανοήσουμε πως μέσα σε αυτές τις συνθήκες γενικευμένης ανεργίας κάποιος θα δεχτεί μία οποιαδήποτε θέση εργασίας, δεν μπορούμε να δεχτούμε και να καταλάβουμε πώς ένας άνθρωπος προκειμένου να επιβιώσει ο ίδιος στρέφεται και μάλιστα με ζήλο ενάντια στους ομοίους του και κυνηγά τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, προκειμένου να πάρει ένα μπόνους. Φυσικά, το πρόταγμα της ελεύθερης μετακίνησης όχι μόνο για τους ανέργους αλλά συνολικά, έχει προωθηθεί εδώ και αρκετά χρόνια από συνελεύσεις γειτονιών, από σωματεία, εργατικά σχήματα, πολιτικές συλλογικότητες, αλλά και από εργαζόμενους στα ΜΜΜ σπάζοντας στην πράξη τους διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν οι από τα πάνω.
Τα ΜΜΜ μπορούν να λειτουργούν χωρίς την καταβολή εισιτηρίου και κανείς δεν μπορεί να μας απαγορεύσει να μετακινηθούμε, καθώς η μετακίνηση αποτελεί ένα κοινωνικό αγαθό και αναφαίρετο δικαίωμά μας το οποίο δεν μπορεί να κοστολογείται. Πληρώσαμε για την κατασκευή και αγορά οχημάτων και σταθμών, πληρώνουμε για τη συντήρησή τους και με την αγορά του εισιτηρίου πληρώνουμε και για τα κέρδη τους. Ενώ με την ιδιωτικοποίηση των ΜΜΜ (μαζί με την ιδιωτικοποίηση και άλλων βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και το ρεύμα) δίνεται ακόμα μεγαλύτερο περιθώριο στα αφεντικά να αυξήσουν τις τιμές και να μετατρέψουν έτσι μία κοινωνική ανάγκη σε κερδοφόρα επιχείρηση γι’ αυτούς και σε είδος πολυτελείας για όλους εμάς.
Την τελευταία περίοδο έχει αναπτυχθεί ένα πολύμορφο κίνημα (σε συνέχεια των προηγούμενων κινητοποιήσεων) που υπερασπίζεται και προωθεί την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες με μοιράσματα κειμένων σε γειτονιές, λεωφορεία, σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, παρεμβάσεις στους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κεντρικές πορείες και εκδηλώσεις, σαμποτάρισμα ή αφαίρεση ακυρωτικών μηχανημάτων, καταστροφή μπαρών αποκλεισμού και εκδοτηρίων των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Ένα κίνημα που στέκεται ενάντια και προσπαθεί να σπάσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς και τον έλεγχο που μας επιβάλλεται μέσω του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε και να ορθώσουμε αναχώματα απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, ξεπερνώντας το κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης. Οφείλουμε να σπάσουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, προτάσσοντας τους συλλογικούς αγώνες οργανωμένους από τα κάτω και χτίζοντας κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης τόσο μεταξύ επιβατών και εργαζομένων όσο και σε κάθε γειτονιά.
Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους και όλες
Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου
