Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018, σε συνέχεια της κοινής παρέμβασης της 27ης Ιανουαρίου στους σταθμούς του μετρό Συγγρού–Φιξ, Δάφνης και Αγίου Αντωνίου, πραγματοποιήθηκαν εκ νέου παράλληλες παρεμβάσεις στους σταθμούς Μετρό Αιγάλεω, Αγίου Δημητρίου, Δουκίσσης Πλακεντίας, στους οποίους έχουν ήδη κλείσει οι μπάρες. Περίπου 200 σύντροφοι και συντρόφισσες κρατήσαμε για μιάμιση ώρα ανοιχτές τις πύλες εισόδου-εξόδου των σταθμών, κρεμάσαμε πανό αποκλείοντας εκδοτικά μηχανήματα και εκδοτήρια και μοιράσαμε κείμενα αντιπληροφόρησης και λόγου σχετικά με το θέμα της μετακίνησης στην πόλη, της εν εξελίξει αναδιάρθρωσης και των νέων συστημάτων ελέγχου και αποκλεισμού.
Οι παρεμβάσεις έγιναν στο πλαίσιο των αυτοοργανωμένων δράσεων που πραγματοποιούνται συντονισμένα από την αρχή του έτους από Συνελεύσεις Γειτονιών, Στέκια, Καταλήψεις και Αναρχικές Ομάδες από την Αθήνα και τον Πειραιά για τις ελεύθερες μετακινήσεις ενάντια στους αποκλεισμούς στα Μ.Μ.Μ., τα συστήματα ελέγχου και επιτήρησης, τις μπάρες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο και σε συνέχεια των επι μέρους κινήσεων στις οποίες έχουν προχωρήσεις οι κατά τόπους συλλογικότητες τα τελευταία χρόνια.
Στο πλαίσιο των συντονισμένων παρεμβάσεων για τις ελεύθερες μετακινήσεις στα Μ.Μ.Μ., πραγματοποιήθηκε στο Αιγάλεω παρέμβαση-μοίρασμα κειμένων σε γειτονιές της περιοχής και κεντρικούς εμπορικούς δρόμους (Μ. Μπότσαρη, Θηβών, Ιερά οδός, πλατεία Εσταυρωμένου), η οποία και κατέληξε στον τοπικό σταθμό μετρό. Η παρέμβαση στον σταθμό «Αιγάλεω» διήρκησε συνολικά μιάμιση ώρα με μοίρασμα κειμένων, πανό, τρικάκια, συνθήματα, ανάγνωση κειμένου στα ηχεία του σταθμού και μπλοκάρισμα της λειτουργίας των ακυρωτικών μηχανημάτων.
Στην παρέμβαση συμμετείχαμε περίπου 60 συντρόφισσες και σύντροφοι από τις συλλογικότητες: Θερσίτης (Ίλιον), κατάληψη Αγρός (πάρκο Τρίτση), Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, αναρχική συλλογικότητα Vogliamo tutto e per tutti, κατάληψη Σινιάλο (Αιγάλεω), Πάροδος (Νίκαια), Ρεσάλτο (Κερατσίνι), Συνέλευση της Πλατείας Κερατσινίου-Δραπετσώνας.
Στην παρέμβαση μοιράζονταν το κοινό κείμενο που μοιραζόταν και στις τρεις παρεμβάσεις, καθώς και κείμενα από την τοπική συλλογικότητα της κατάληψης Σινιάλο και από την Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου.
Ενημέρωση και φωτογραφίες και για τις 3 παρεμβάσεις απο το indymedia
Ακολουθεί το κείμενο της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου:
Ενάντια στις μπάρες, το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τους αποκλεισμούς και τον έλεγχο της ζωής μας
Το να μετακινείσαι μέσα στην πόλη με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι πολυτέλεια, αλλά μια αναγκαία συνθήκη για εμάς τους από τα κάτω, πολλές φορές επιβαλλόμενη από την ανάγκη για επιβίωση. Οι εργαζόμενοι-ες, οι άνεργοι-ες, οι μαθητές-τριες, οι φοιτητές-τριες για να μεταβούμε καθημερινά στον χώρο δουλειάς, στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο ή απλά για να πάμε μια βόλτα χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ για να καλύψουμε τις μεγάλες αποστάσεις μέσα στη μητρόπολη, καθώς είναι τα μοναδικά μέσα ανάλογα των οικονομικών μας δυνατοτήτων.
Τα τελευταία χρόνια όπου η φτώχεια και η εξαθλίωση αγγίζει όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια, το ποσοστό των επιβατών που χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς χωρίς εισιτήριο αυξήθηκε. Η απάντηση σε αυτό από πλευράς κράτους και εταιριών που διαχειρίζονται τα ΜΜΜ ήταν η όξυνση του ελέγχου, η στοχοποίηση όσων δεν ακυρώνουν εισιτήριο και η καταστολή όσων-ες παλεύουν για την ελεύθερη μετακίνηση με τα ΜΜΜ. Σε αυτή την κατεύθυνση επινόησαν το ηλεκτρονικό εισιτήριο και τις μπάρες στους σταθμούς και τα λεωφορεία προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, να επεκτείνουν τον έλεγχο πάνω στη ζωή μας καταγράφοντας κάθε μας κίνηση και αποκλείοντας από την χρήση των ΜΜΜ όποιον και όποια από εμάς δεν θέλει ή δεν μπορεί να πληρώσει το αντίτιμο του εισιτηρίου. Έτσι έχει αναπτυχθεί από το κράτος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μια ολόκληρη προπαγάνδα εναντίων των λεγόμενων «τζαμπατζήδων» ώστε να σπάσει η αλληλεγγύη που αναπτύσσεται μεταξύ των επιβατών με την ανταλλαγή εισιτηρίων και η αλληλοστήριξη και στη θέση τους να αναπτυχθούν κανιβαλιστικές λογικές που στρέφουν τον ένα επιβάτη εναντίον του άλλου. Ταυτόχρονα αναβαθμίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο και επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τους ολοένα εντεινόμενους έλεγχους και την επιθετικότητα των ελεγκτών, που θέλουν να τρομοκρατήσουν τους επιβάτες που δεν έχουν εισιτήριο ή απλά δεν τους αρέσουν τα χαρακτηριστικά τους. Γνωρίζουμε ότι οι εργαζόμενοι στα ΜΜΜ βιώνουν και οι ίδιοι τους εργοδοτικούς εκβιασμούς. Ωστόσο, ακόμα κι αν θέλαμε να κατανοήσουμε πως μέσα σε αυτές τις συνθήκες γενικευμένης ανεργίας κάποιος θα δεχτεί μία οποιαδήποτε θέση εργασίας, δεν μπορούμε να δεχτούμε και να καταλάβουμε πώς ένας άνθρωπος προκειμένου να επιβιώσει ο ίδιος στρέφεται και μάλιστα με ζήλο ενάντια στους ομοίους του και κυνηγά τους φτωχούς και τους καταπιεσμένους, προκειμένου να πάρει ένα μπόνους. Φυσικά, το πρόταγμα της ελεύθερης μετακίνησης όχι μόνο για τους ανέργους αλλά συνολικά, έχει προωθηθεί εδώ και αρκετά χρόνια από συνελεύσεις γειτονιών, από σωματεία, εργατικά σχήματα, πολιτικές συλλογικότητες, αλλά και από εργαζόμενους στα ΜΜΜ σπάζοντας στην πράξη τους διαχωρισμούς που θέλουν να μας επιβάλλουν οι από τα πάνω.
Τα ΜΜΜ μπορούν να λειτουργούν χωρίς την καταβολή εισιτηρίου και κανείς δεν μπορεί να μας απαγορεύσει να μετακινηθούμε, καθώς η μετακίνηση αποτελεί ένα κοινωνικό αγαθό και αναφαίρετο δικαίωμά μας το οποίο δεν μπορεί να κοστολογείται. Πληρώσαμε για την κατασκευή και αγορά οχημάτων και σταθμών, πληρώνουμε για τη συντήρησή τους και με την αγορά του εισιτηρίου πληρώνουμε και για τα κέρδη τους. Ενώ με την ιδιωτικοποίηση των ΜΜΜ (μαζί με την ιδιωτικοποίηση και άλλων βασικών κοινωνικών αγαθών, όπως το νερό και το ρεύμα) δίνεται ακόμα μεγαλύτερο περιθώριο στα αφεντικά να αυξήσουν τις τιμές και να μετατρέψουν έτσι μία κοινωνική ανάγκη σε κερδοφόρα επιχείρηση γι’ αυτούς και σε είδος πολυτελείας για όλους εμάς.
Την τελευταία περίοδο έχει αναπτυχθεί ένα πολύμορφο κίνημα (σε συνέχεια των προηγούμενων κινητοποιήσεων) που υπερασπίζεται και προωθεί την ελεύθερη μετακίνηση για όλους και όλες με μοιράσματα κειμένων σε γειτονιές, λεωφορεία, σταθμούς ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ και ΤΡΑΜ, παρεμβάσεις στους εργαζομένους στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, κεντρικές πορείες και εκδηλώσεις, σαμποτάρισμα ή αφαίρεση ακυρωτικών μηχανημάτων, καταστροφή μπαρών αποκλεισμού και εκδοτηρίων των νέων ηλεκτρονικών εισιτηρίων. Ένα κίνημα που στέκεται ενάντια και προσπαθεί να σπάσει τους κοινωνικούς και ταξικούς αποκλεισμούς και τον έλεγχο που μας επιβάλλεται μέσω του ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Πρέπει όλοι μαζί να αγωνιστούμε και να ορθώσουμε αναχώματα απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε, ξεπερνώντας το κλίμα ηττοπάθειας και απογοήτευσης. Οφείλουμε να σπάσουμε τους επίπλαστους διαχωρισμούς και να σταθούμε ο ένας δίπλα στην άλλη, προτάσσοντας τους συλλογικούς αγώνες οργανωμένους από τα κάτω και χτίζοντας κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης τόσο μεταξύ επιβατών και εργαζομένων όσο και σε κάθε γειτονιά.
Ελεύθερες μετακινήσεις για όλους και όλες
