Η Ανοιχτή Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου, για ακόμα μια χρονιά, διοργάνωσε διήμερο εκδηλώσεων για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν. Σήμερα, δώδεκα χρόνια μετά και ενώ επιχειρείται η πολιτική ανασύνταξη και η επανεμφάνιση των φασιστών τόσο στα κοινοβουλευτικά έδρανα με τη μορφή «σοβαρών» και νομιμοφρόνων πολιτικών κομμάτων, όσο και στον δρόμο, η όξυνση των αντιφασιστικών αντανακλαστικών του κινήματος είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Σε μια περίοδο κατά την οποία οι δολοφονίες στα σύνορα και στα αστυνομικά τμήματα, τα push backs, τα αντιμεταναστευτικά και αντιτσιγγανικά πογκρόμ, οι Μανωλάδες, η παραχώρηση χώρου και λόγου στους κάθε είδους φασίστες από το κράτος και τα ΜΜΕ, τείνουν να γίνουν κανονικότητα, οφείλουμε στους εαυτούς μας να ανασυγκροτηθούμε, να οπλιστούμε πολιτικά και κινηματικά και να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε σπιθαμή γης στους φασίστες. Σε αυτή τη συνθήκη η μνήμη αποτελεί όπλο αντίστασης απέναντι στη βαρβαρότητα του φασισμού και του καπιταλισμού που τον γεννά και τον θρέφει.
Την Πέμπτη 16 Ιανουαρίου διοργανώθηκε στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ παρουσίαση του βιβλίου “Οι δωσίλογοι” με την παρουσία του συγγραφέα Μενέλαου Χαραλαμπίδη. Στην παρουσίαση συμμετείχε πολύς κόσμος και πραγματοποιήθηκε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση γύρω από τον φασισμό, τις δολοφονικές πολιτικές που πρεσβεύει και τον δωσιλογισμό. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου παρουσιάζεται το φαινόμενο της συνεργασίας ντόπιων με τους ναζί κατακτητές στη διάρκεια της κατοχής και στις τρεις διαστάσεις που έλαβε: την πολιτική, οικονομική και ένοπλη συνεργασία. Η μελέτη του φαινομένου του δωσιλογισμού μπορεί να προσφέρει πολλά τόσο στη μελέτη του φασισμού και στην αντιφασιστική πολιτική στράτευση όσο και στην καλλιέργεια της ριζοσπαστικής και επαναστατικής συνείδησης. Καταρχάς, γιατί αναγνωρίζουμε τις ρίζες του ντόπιου φασισμού και τους πολιτικούς προγόνους των χρυσαυγιτών δολοφόνων του Λουκμάν και του Φύσσα, τόσο στο επίπεδο της πολιτικής στάσης όσο και στο επίπεδο της δολοφονικής δράσης. Επιπλέον όμως γίνεται ορατή και η διαχρονικά αντικοινωνική πολιτική ατζέντα του φασισμού ως ιδεολογία και πρακτική. Γιατί, μπορεί ένα μέρος μόνο των δωσίλογων να ασπαζόταν τη ναζιστική ιδεολογία συνειδητά, αλλά το μέγεθος της συνεργασίας και το πλήθος όσων συνέπραξαν με τους ναζί αποδεικνύει ότι όταν ο φασισμός επελαύνει και αποκτά εξουσία, τότε διαβρώνει κοινωνίες, διχάζει κοινότητες, αποκτηνώνει συνειδήσεις, καταστρέφει προσωπικότητες, διαλύει κοινωνικούς ιστούς και δίκτυα.
Την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου μετά από κάλεσμα της Ανοιχτής Συνέλευσης Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου πραγματοποιήθηκε η πορεία αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν. Η συγκέντρωση διήρκησε περίπου μια ώρα υπό τους ήχους αντιφασιστικών τραγουδιών ενώ διαβάζονταν κείμενα και ανακοινώσεις. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης επιχείρησε να παραβρεθεί στην πλατεία ο Τζαβέντ Ασλάμ (πρόεδρος της πακιστανικής κοινότητας Ελλάδος «η Ενότητα»), ο οποίος έχει πάει στο δικαστήριο για την υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό (η 12χρονη από τον Κολωνό είναι επιζώσα βιασμών και κυκλώματος trafficking, στο οποίο εμπλέκονται μπάτσοι, φασίστες, πολιτικοί και Greek Mafia), για να υπερασπιστεί έναν από τους βιαστές που η 12χρονη είχε αναγνωρίσει. Για εμάς που οι πράξεις καθορίζουν τον άνθρωπο και όχι το χρώμα του δέρματος, δεν θα μπορούσαμε να ανεχτούμε την παρουσία ενός υποστηρικτή και απολογητή βιαστή και κυκλώματος trafficking (για το οποίο καθημερινά έρχονται στην επιφάνεια στοιχεία για τη σύνδεση κράτους και μαφίας) στη γειτονιά μας και στην αντιφασιστική συγκέντρωση. Άμεσα μόλις αντιληφθήκαμε την παρουσία του Τζαβέντ Ασλάμ του κάναμε ξεκάθαρο σε αυτόν και τους λίγους υπερασπιστές του ότι είναι ανεπιθύμητος και πρέπει να φύγει. Με την ανυποχώρητη στάση του κόσμου της συγκέντρωσης και με καταγγελίες από την μικροφωνική, τόσο στα ελληνικά όσο και στα ουρντού ο Τζαβέντ Ασλάμ και οι υποστηρικτές του εκδιώχθηκαν από την πλατεία Μερκούρη και η συγκέντρωση για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν συνεχίστηκε. Στη διαδήλωση, που ακολούθησε συμμετείχαν περισσότερα από 600 άτομα και κινήθηκε στους δρόμους των Άνω Πετραλώνων και του Θησείου. Πραγματοποιήθηκε ολιγόλεπτη στάση στο σημείο της δολοφονίας του Σαχτζάτ Λουκμάν στη συμβολή των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων και η πορεία επέστρεψε συγκροτημένα στην πλατεία Μερκούρη. Η πορεία είχε δυνατό παλμό και σε όλη τη διάρκεια κολλιούνταν διάφορα αυτοκόλλητα, αφίσες και μοιράζονταν κείμενα.
Ακολουθούν φωτογραφίες από την πορεία αντίστασης και μνήμης για τα δώδεκα χρόνια από τη δολοφονία του μετανάστη-εργάτη Σαχτζάτ Λουκμάν και το κείμενο το οποίο μοιράζονταν:
Σαχτζάτ Λουκμάν ένας από εμάς, κοινότητες αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον ρατσισμό, τη φτώχεια, την καταπίεση, την εκμετάλλευση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό
Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013, όταν ο μετανάστης-εργάτης Σαχτζάτ Λουκμάν δολοφονήθηκε ενώ πήγαινε στη δουλειά του, από τους φασίστες και μέλη της Χρυσής Αυγής Δ. Λιακόπουλο και Χ. Στεργιόπουλο στη γωνία των οδών Τριών Ιεραρχών και Φυλασίων στα Άνω Πετράλωνα γιατί είχε διαφορετικό χρώμα και θρησκεία από τα κυρίαρχα. Συνέχεια